“Op de Internationale dag van de Vrouw, 8 maart, wordt jaarlijks door nationale en internationale organisaties stilgestaan bij de bijdrage die vrouwen hebben geleverd en steeds leveren. Deze dag wordt ook gezien als een moment voor vrouwen om te overdenken hoever zij gevorderd zijn in hun strijd om gelijkheid, vrede en ontwikkeling te bereiken.” Dat schrijft het Nationaal Bureau Genderbeleid enkele dagen voor de Internationale Dag van de Vrouw.

In Suriname wordt er ook jaarlijks stilgestaan bij deze bijzondere dag. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en wel het Nationaal Bureau Genderbeleid, belast met het voorbereiden en uitvoeren van het nationaal genderbeleid, heeft in de afgelopen jaren deze dag steeds herdacht.

Dit jaar staat de Internationale dag van de Vrouw in het teken van de evaluatie van de implementatie van het Beijing Platform for Action (BPfA), 20 jaren na de aanname van het slotdocument van het BPfA. Dit slotdocument is het resultaat van een bijeenkomst in 1995 in Beijing, waar verschillende landen, waaronder Suriname, bijeen kwamen om zo een gezamenlijke vuist te vormen en te werken aan de verbetering van de positie van de vrouw. Dit stond ook bekend als de ‘Vierde wereld Vrouwenconferentie’. In dit slotdocument zijn 12 kritische gebieden opgenomen die moeten bijdragen aan de positieverbetering van vrouwen met als basisbeginselen: gelijkheid, ontwikkeling en vrede.

Als voorbereiding op de evaluatie van Beijing +20, hebben diverse landen in 2014 een evaluatie gemaakt van de stand van zaken op de 12 kritische gebieden; wat zij bereikt hebben en wat de obstakels zijn om de positie van vrouwen te verbeteren en gelijke kansen te creëren voor vrouwen. In de periode 9 maart-20 maart 2015, zal tijdens de 59ste sessie van de Commission on the Status of Women (CSW59), het BPfA besproken worden, inclusief de huidige uitdagingen die de uitvoering ervan en het bereiken van gendergelijkheid en versterken van vrouwen beïnvloeden.

Ook in Suriname is er in 2014 een evaluatie uitgevoerd genaamd de ‘Beijing+20 National Review, Suriname’. Bij deze evaluatie is zichtbaar geworden welke vooruitgangen er geboekt zijn op de 12 kritische gebieden, maar ook welke de uitdagingen en de obstakels zijn. De voornaamste vooruitgangen die zijn geboekt, zijn de verbetering van de maternale gezondheid, toename van vrouwen op alle onderwijsniveaus, daling van het aantal geregistreerde hiv-geïnfecteerden, het ratificeren van diverse belangrijke internationale verdragen, aanname van wetten en de uitvoering van diverse beleidsplannen, programma’s en projecten die geïmplementeerd zijn en die moeten bijdragen aan gendergelijkheid en het versterken van de positie van de vrouw.
Als zichtbare achteruitgang, kan genoemd worden de terugval voor wat betreft vrouwen in besluitvormende posities, waaronder De Nationale Assemblee en de Raad van Ministers.
Bij de evaluatie zijn ook de uitdagingen en obstakels geïdentificeerd. Van belang is echter dat de nodige stappen worden ondernomen om de geïdentificeerde obstakels weg te werken, samen met de diverse stakeholders die zich inzetten voor gendergelijkheid en de verbetering van de positie van vrouwen.

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en het Nationaal Bureau Genderbeleid feliciteert de gemeenschap, in het bijzonder vrouwen, met deze dag en dankt een ieder die een bijdrage heeft geleverd in de strijd voor het bewerkstelligen van gelijke rechten voor vrouwen. Het ministerie roept hierbij een ieder op een bijdrage te leveren aan het bereiken van gendergelijkheid.

De Internationale dag van de Vrouw werd in 1978 door de Verenigde Naties als feestdag erkend naar aanleiding van de ontevredenheid die er heerste onder vrouwen op diverse gebieden zoals op de arbeidsmarkt. Vrouwen werden zich bewust van hun slechte positie en kwamen op ter verbetering ervan. Eén van de belangrijke vrouwen die ook streed voor de rechten van vrouwen was de Duitse onderwijzeres, Clara Zetkin. Zij eiste in haar strijd een speciale dag op voor vrouwen, waar men stil zou moeten blijven staan bij de bijzondere bijdrage die vrouwen hebben geleverd en nog steeds leveren in de samenleving.