Suriname heeft een oppervlakte van 163.820 km² en telde in 2012 een bevolking van 541.638 zielen. Een klein land met een kleine bevolking, dreigt na 40 jaren onafhankelijkheid (merdeka, azaadi) weer afhankelijk te worden van een groot Aziatisch land. Wij Surinamers zijn niet kritisch genoeg. Wij hebben een president gekozen (indirect) die nationaal en internationaal het gezicht van Suriname negatief beïnvloedt. In 1980 hebben militairen een coup gepleegd met anderen en na ruim 35 jaar heeft deze leider direct of indirect de politieke koers van Suriname bepaald. Het moment dat je kritische artikelen schrijft over de Paarse partij van Limbopersad van de Koenderschool, worden andere partijgenoten boos en gaan tot de aanval over. De inhoud van het artikel wordt niet besproken, maar de schrijver wordt aangevallen.

Het middeleeuwse denken van velen

Ik krijg langzaam de indruk dat velen in Suriname denken dat zonder hun “politieke baas”, Suriname onbestuurbaar zal zijn. Via de moderne communicatie staan wij van seconde, tot seconde in verbinding met de rest van de wereld. Ondanks ons onderwijs, moderne communicatie is de kritische geest van vele Surinamers met een Paarse ideologie, tot nul gereduceerd. De Surinamers zijn materieel armer geworden en toch zien wij overal paarse vlaggen wapperen en zij vragen wederom om hun 69 jarige politieke baas de kans te geven om president te blijven. Terwijl ik dit artikel schrijf, ga ik terug naar de tijd en probeer het denken van de middeleeuwse mens voor de geest te halen.

In de middeleeuwen stond de kerk centraal

Ik zal uit de geschiedenisboeken slechts enkele zinnen citeren: “Bij deze denkwijze kwam de middeleeuwse mens er toe, de kerkelijke en maatschappelijke instellingen te zien als door God zo gewild. De mens was hieraan gebonden. Wie zich niet aan de kerkleer hield, was een ketter en werd vervolgd. Een monnik moest zich houden aan de regels van zijn orde. Deed hij dat niet dan volgde straf. Een ambachtsman moest zich bij een gilde aansluiten, anders kreeg hij geen werk. Een horige, die zijn boerderij wilde opgeven, werd gevangen gezet. In de middeleeuwen ging het groepsbelang boven het individuele belang. Want zo had, naar men meende, God het gewild. Zo is ook te verklaren, waarom de overgrote groep van boeren berustte in een beklagenswaardige positie. In de late Middeleeuwen ontstaan twijfels aan de juistheid van dit wereldbeeld. In menselijke geest komt in beweging en er gaat een metamorfose in het menselijke denken ontstaan.

Het einde van het middeleeuwse denken

“ De nieuwe inzichten verzwakte de greep van de kerk op de mensheid. De kerk had gebondenheid gepredikt, onderwerping van de mens aan de kerkelijke en maatschappelijke verhoudingen, zoals God die gesteld had. Het Humanisme deed haar intrede. Het humanistische ideaal was de vrijheid van denken en een eigen mening vormen. De wetenschap in de Middeleeuwen mocht geen denkbeelden verkondigen die in strijd was met de kerk”. Ik de Middeleeuwen dacht men dat de zon elke morgen opkomt en ‘smiddags ondergaat. De geleerde Nicolaas Copernicus (1473-1543) wordt beschouwd als de grondlegger van de heliocentrische theorie, die stelt tegen het einde van de Middeleeuwen dat de zon in het midden van het zonnestelsel staat en dat de planeten er omheen draaien, dit in tegenstelling tot het destijds gebruikelijke geocentrische wereldbeeld, waarbij de aarde wordt geacht het centrum van het heelal te vormen. Velen (vooral in de volksbuurten) denken dat Suriname van slechts een politiek partij is en hun politieke baas eeuwig als president moet aanblijven.

Oproep aan de Surinaamse kiezers

Velen in Suriname (vooral van de paarse politieke partij) denken dat alle landen van de wereld om ons heen draaien. Heel Suriname hebben zij gekleurd met paarse vlaggen en zij geloven er heilig in dat hun voorzitter de Messias is er dat hij Suriname tot een paradijs gaat maken. Zij lopen met oogkleppen rond. Dit noemt men het geocentrisch denken van deze aanhangers die de hele dag, doelloos met de vlaggen rondrijden. Wij moeten met politici afrekenen die een slecht en verkwistend financieel beleid gevoerd hebben in de periodes; 1980-1987 (7 Jaar); 1990-1991 (5 maanden); 1996-2000 (4 jaar) en 2010-2015 (5 jaar). Alles bij elkaar genomen hebben politici van de 35 jaren (1980-2015) ruim 18 jaar de politieke lakens in Suriname uitgedeeld. Wij moeten een president kiezen die nationaal en internationaal hoog gedragen wordt en ook het gezicht van Suriname positief uitdraagt. Alle politieke partijen en combinaties moeten leiders in de voorste linie plaatsen die geen strafblad hebben en niet dronken op het podium verschijnen. De jongeren volgen onze wandelgangen op de voet. Wij hebben geleerd dat cultuur niet erfelijk is, maar wordt aangeleerd. Wij moeten de jongeren goede voorbeelden geven waardoor zij dat verder in hun leven meenemen. Op de Paarse aanhangers (van meneer Limbopersad van de Koenderschool, ULO-school) wil ik een belangrijke boodschap meegeven. Wij zijn geen politieke vijanden van elkaar, maar wij zijn slechts politieke opponenten en onze politieke visies zullen ook verschillen. Wij moeten bij de toekomst van Suriname in alle opzichten Suriname centraal stellen. Ik vraag nogmaals alle Surinamers om op 25 mei 2015 met verstand en niet met gevoel naar de stembus te gaan. Wij moeten ons middeleeuwse denken vaarwel zeggen en ons als mondiale burgers gedragen en niet in de vaargeul (nog minder in het debiet) van Limbopersad van de Koenderschool (Ulo-school) terecht komen.

Hardeo Ramadhin