In het gebouw van het Institute for Graduate Studies and Research (IGSR), is er vanmorgen door onder meer DNA-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons, vertegenwoordigers van het onderzoeksproject ‘Preventie en aanpak van kindermishandeling in Suriname’ (Prekimi) en de bijzondere leerstoel Klinische (Kinder- en Jeugd) Psychologie aan het IGSR, breedvoerig gediscussieerd over preventie van kindermishandeling in ons land. Voer voor discussie was onder meer het fenomeen van de ‘corrigerende tik’ van ouders aan kinderen.  Voorstanders van het wettelijk verbod op de corrigerende tik, werden door assembleevoorzitter Geerlings-Simons gewezen op de problematiek van de uitvoerbaarheid van de wet, omdat zou moeten worden vastgelegd dat elke vorm van een tik van een ouder aan een kind verboden is. De politica beaamde tijdens de opvoeding van haar eigen kinderen ook weleens een corrigerende tik te hebben uitgedeeld, ze wees er wel op dat ook naar het fundament van de samenleving moet worden gekeken.

In dit kader zou men niet moeten denken dat alleen Suriname gewelddadig is, daar in heel onze hemisfeer geweld van de Staat aanwezig is. Hoe goed je een kind ook opvoedt zonder een tik en zonder geweldloos te zijn, buiten krijgen kinderen ook van vriendjes of van anderen, weleens klappen te incasseren. In de zaal werd gesteld dat in Suriname men in het algemeen een corrigerende tik als aanvaardbaar acht, maar wel is het de vraag hoe ver een ouder gaat. De ene volwassene ziet een corrigerende tik als een kleine fysieke terechtwijzing, de ander klappen op de bil, terwijl weer een ander een stevig pak rammel met een voorwerp in petto heeft voor ongehoorzame kinderen. Al enkele jaren worden in het kader van het onderzoeksproject ‘Preventie en aanpak van kindermishandeling in Suriname’, binnen de bijzondere leerstoel Klinische (Kinder- en Jeugd) Psychologie, gevestigd aan het Institute for Graduate Studies and Research van de Anton de Kom Universiteit van Suriname, masterclasses en trainingen georganiseerd. Het Prekimi team houdt zich vooral bezig met het onderwerp kindermishandeling en werkt er naar toe dat kindermishandeling in Suriname voorkomen wordt of zelfs stopt. In het team zijn onder andere een professor die ook kinder- en jeugdpsycholoog is, een projectsecretaris, een onderwijskundige, een jurist, een kinderpsychiater, een pedagoog, een webdesigner en een kinderpsycholoog.