door Seshma Bissesar
Het Agrarisch Krediet Fonds (AKF), moet een zelfstandige entiteit worden. Dat vindt de voorzitter van het AKF, Rudi Soerodimedjo. Op dit ogenblik valt het AKF onder de Landbouwbank, wat concurrentie met zich meebrengt. “Er is een nieuw bestuur aangesteld sinds 2011 en wij vinden dat het AKF een eigen entiteit moet hebben. De Landbouwbank heeft haar eigen operation, terwijl het AKF ook een eigen operation heeft. Door het AKF een aparte entiteit te geven, kun je de boeren die een lening aanvragen veel beter van dienst zijn”, vindt Soerodimedjo. Hij legt uit dat bij de aanvragen van boeren, het personeel het veld in moet gaan om te onderzoeken of de persoon die een aanvraag heeft ingediend, werkelijk een boer is en hoe hij opereert. Het personeel van de bank opereert echter vanuit het bureau, waardoor het veel tijd in beslag neemt, voordat een boer geholpen is aan een lening. “Het AKF moet daarnaast ook bemand zijn met personeel dat affiniteit heeft met de landbouw.”
Naast het feit dat de boeren sneller geholpen kunnen worden aan leningen, kunnen er stappen ondernomen worden om een deel van de rentepercentages terug te storten voor boeren die op tijd aflossen. “De aparte entiteit van het AKF maakt dat elke proces overzichtelijker wordt”, onderstreept Soerodimedjo. Zo kunnen bijvoorbeeld de grace periods van de leningen afgestemd worden op de subsectoren. “Iemand die bijvoorbeeld citrus plant, heeft een langere grace period nodig, omdat citrus telen zeker drie tot vijf jaren duurt, in de veeteeltsector is de grace period weer anders, hetzelfde geldt voor de rijstsector.” Soerodimedjo zegt verder dat zeker 50% van de rijstboeren die leningen hebben lopen bij het AKF, deze niet kunnen terugbetalen. Het gaat om rijstboeren die leningen hebben genomen tot bedragen van SRD 35.000 zonder dekking. “Bij de niet-rijstboeren lopen de leningen wel vlot, de problemen liggen bij de rijstboeren met een lening tot SRD 35.000 zonder harde dekking. We moeten bekijken hoe we deze leningen kunnen stoppen”, aldus Soerodimedjo. In totaal heeft het AKF ruim SRD 1 miljoen uitgegeven aan leningen aan deze rijstboeren. De helft van dit bedrag zal dus verloren gaan, omdat de boeren niet kunnen aflossen. Soerodi-medjo zegt dat de rijstboeren, door de lage padieprijzen, de leningen niet terug kunnen betalen, echter komen de rijstboeren ook niet praten over hun problemen, waardoor het bijna onmogelijk lijkt om met oplossingen te komen. Hij vindt het jammer dat de boeren niet de moeite nemen om te komen praten over hun problemen. “Net zoals zij de weg vonden om leningen te nemen, zo moeten zij de weg ook kunnen vinden om te praten, indien zij problemen hebben”. Hij wijst erop dat de relatie tussen het het bestuur van het AKF en de rijstboeren een vertrouwensrelatie is die niet beschaamd mag worden, maar: “De mensen komen niet eens opdagen”. Hij benadrukt dat boeren die grote bedragen hebben geleend met een dekking, evenals de niet-rijstboeren, wel op tijd terugbetalen.
