Een 34-jarige Surinaamse man Bharrat Ramillan, kreeg gisteren, 30 januari 2015, het verzoek tot een straf van maar liefst 24 jaar. Hiermee is een eind gekomen aan een lang en gruwelijk verhaal vol geweld, angst, achtervolging en emoties van een Surinaamse moeder en haar 5-jarige dochter die van geluk kunnen spreken dat zij nog in leven zijn.
“Dit dossier is het verhaal van een geslagen vrouw”, vertelt de advocaat. Een verhaal dat in 2005 begon met de liefde tussen een man en een vrouw die elkaar in Paramaribo leren kennen. Niet lang na hun ontmoeting raakt de vrouw zwanger van een dochter. Niet wetende wat het lot voor hen bewaart, leven de man, de vrouw en het meisje samen. Maar hun relatie brokkelt af en verslechtert. Om te ontkomen aan de zware slagen die de man zijn vrouw toedient, vlucht de vrouw enkele malen naar haar ouders toe. Maar ondanks de losse hand en het temperament van Bharrat Ramillan, komt de vrouw steeds terug. Doch het huiselijk geweld is niet vol te houden en de vrouw vlucht naar Frans-Guyana met haar dochter. Ze blijft bij familieleden in Mana in de hoop er rust te vinden en een normaal bestaan op te kunnen bouwen. Ramillan weet haar echter terug te vinden en besluit haar weer op te zoeken. Hij smeekt haar terug te komen. Tot twee maal toe komt hij terug met het verzoek hem te vergeven, maar de vrouw weigert.
Op 1 december 2011 maakt Bharrat een laatste reis naar Frans-Guyana. Alvorens in de bus te stappen richting Albina, koopt hij in Paramaribo nog een mes en verstopt dat in zijn handtas. Hij maakt de reis en de volgende dag in Mana, wacht hij in de ochtenduren bij een winkel. Hij weet dat zijn vrouw die route neemt om haar dochter, die nu vijf jaar oud is, naar school te brengen. Het is 7.15, ze komen aanlopen.
“Ik wou d’r slechts bang maken”, verklaarde Ramillan aan de rechter, “ik was verdrietig en verloren”.
“Als verdriet doet moorden, wat wordt het dan als hij boos is”, schreeuwt de advocaat van de slachtoffers.
Ramillan haalt zijn mes tevoorschijn en valt de moeder en haar dochter aan. De jonge dame krijgt dertien messteken. De dochter vier. Meer dan genoeg om hen van hun leven te beroven. De man reageert zijn frustratie af. Maar de slachtoffers overleven het geweld, dankzij omstanders en de eerste hulp die snel en efficiënt te werk gaat.
Gisteren stonden de slachtoffers voor de rechter. Het meisje is nu negen jaar. De nachtmerries zijn nu voorbij, maar de gruwelijke herrineringen van dat ene moment zijn nog vers in haar geheugen. “Ik zag bloed, ik heb mama geschreeuwd…”, vertelt het meisje dat nu lang gevlochten haar heeft. Ze glimlacht en reikt tijdens de zitting naar haar moeder waarop de grote letsels op haar arm nu duidelijk zichtbaar zijn. Maar de glimlach wordt snel overschaduwd door de emoties. Ze verlaat de zaal om niet meer terug te komen. Voor deze dubbelle poging tot moord met voorbedachte raden vroeg de advocaat van de slachtoffers een gevangenisstraf van 24 jaar met een veiligheidsperiode; een periode van 2/3 van de straf waarbij de daders, in geen enkel geval vrij mag komen. Er is ook gevraagd om hem een verbod op te leggen om zich op Frans grondgebied te bevinden, aangezien hij illegaal was en nog steeds is.
