Ingezonden

Extra cellen
Toen de militairen in 1980 de regeermacht met geweld overnamen, gaven zij als motief voor de staatsgreep, de toen heersende corruptie. Er werd jacht gemaakt op politici en leidinggevende ambtenaren die corrupt zouden zijn. De razzia’s ,uitgevoerd door de coupplegers met ondersteuning van de ” dallaskotoe’s ” en opposanten van NPK II, hadden tot resultaat dat vele eerbare burgers mishandeld werden en sommige politici maandenlang in de gevangenis hebben moeten doorbrengen. Voor de rechtvaardiging van de ongrondwettelijke daad, moest de CORRUPTIE worden aangetoond.
Ondanks het feit dat in 1980 geen enkele ” verjaagde” minister de gelegenheid had om belastende stukken te doen verdwijnen, hebben de militairen met hun linkse aanhangers, geen noemenswaardige bezwarende stukken aan de gemeenschap kunnen tonen.
Enkele ministers en ambtenaren zijn toen veroordeeld omdat zij in strijd met de comptabiliteitswet gehandeld zouden hebben of staatsmiddelen ten eigen bate zouden hebben gebruikt. De olifant had een muis gebaard.
Als de toen gehanteerde criteria NU op onze politici en beleidsmakers zouden worden toegepast, dan zou minister Belfort genoodzaakt zijn om extra cellen te laten bouwen.

Onbetrouwbaar
Na 34 jaren merken we dat de “bestrijders” van corruptie in 1980, thans de grootste corruptelingen zijn geworden en corruptie sterk verdedigen. Als we de nieuwsbladen lezen, radio-en tv- programma’s volgen, dan valt het op dat er vaak over onbetrouwbaarheid van politici en corruptie wordt geschreven dan wel gesproken.Binnen de NDP, de vrucht van de militairen en revolutionairen, durven de heren Badrisein Sital, Imro Manglie, Charles Pahlad e.a. hun stem te verheffen tegen de heersende corruptie. De heer Pahlad is zelfs zo teleurgesteld in de leiding van de NDP, dat hij afstand neemt van het beleid van de regering en is thans bereid een andere partij te ondersteunen. Hij weigert de corruptie te gedogen, laatstaan te verdedigen.
Terwijl het alom gonst van de “geruchten” over corruptie, blijven de heren Panka, Abdoel, Misiekaba, Vishnudath,Bouva en Doekhie schreeuwen dat men met BEWIJZEN moet komen. Zij verdedigen corruptie puur uit eigen belang. De vraag is of wij Surinamers zulke corrumperende parlementariërs in ons parlement mogen hebben. Want zij zijn niet bereid om de bewijzen van de heer Mangroe van Saramacca tegen de dc Ramdhanie te aanvaarden. De heer B. Sital heeft de bewijzen naar de PG gestuurd. Ook de heren Manglie en Pahlad zeggen over bewijzen te beschikken. Al degenen die behoefte hebben aan bewijzen kunnen liever bij deze heren aankloppen in plaats van bij de heren A. Gajadien en Ch. Santokhi die de regering betichten van het voeren van een corruptie faciliterend beleid. De parlementariërs van de NDP moeten zich bezig houden met de vraag, waarom de mannen van het eerste uur hun partij blameren. Is de maat al vol?
Het is te goedkoop en beschamend om de heren Manglie, Sital en Pahlad na jarenlange trouwe dienst, het etiket “onbetrouwbaar” op te plakken. De heer Pahlad moet alle respect en waardering krijgen voor zijn moed en niet opportunistische stellingname. Hij geeft de Surinaamse gemeenschap, in het bijzonder de jeugd, het goede voorbeeld door ethische waarden een plaats te geven in de Surinaamse politiek.

Schoonschip
Velen onder ons hebben hun twijfels over de toezegging van de Samenwerkende Partijen dat zij na de verkiezingsoverwinning de ” corruptelingen” gaan opsporen en laten opsluiten.
Deze twijfels zijn gebaseerd op ervaringen uit het verleden. We hoeven alleen maar te denken aan:
de verdwijning van tonnen padie te Jarikaba, de parlementaire onderzoeken onder leiding van de heren Rodgers en Kruisland naar de besteding van middelen door ex- president Jules Wijdenbosch, de malversaties bij Para Industrie en het gesjoemel bij het uitgeven van gronden en concessies. Ook de aanwezigheid van PL bij de Samenwerkende Partijen doet velen een gereserveerde houding aannemen.
Maar we zien dat in China plotseling een leider opstaat die werkelijk de strijd aanbindt tegen corruptie. Hoeveel ambtenaren, bestuurders, politici en partijgenoten heeft de president Xi Jiping van China niet achter slot en grendel laten plaatsen? Onze president die het volk beloofd had een kruistocht tegen corruptie te voeren heeft helaas de wijze lessen van Xi Jiping niet eigen willen of kunnen maken. Er zijn blijkbaar teveel fio’sfio’s .
De politieke partijen hebben nu de kans om personen op de lijst te plaatsen die niet bevlekt zijn of boter op hun hoofd hebben. De heer Santokhi die leiding geeft aan de Samenwerkende Partijen moet als de Surinaamse Xi Jiping er voor waken dat na de verkiezingsoverwinning RANDVOORWAARDEN aanwezig zijn om schoonschip te houden. Ook bij de instituten als CLAD en de Rekenkamer moeten de niet voor hun taak berekende “gasten” verdwijnen.
We hebben nu nieuwe leiders. Ze moeten ervoor zorgen dat over het politieke landschap een nieuwe wind gaat waaien. Vol vertrouwen wens ik de heer Santokhi, hopelijk de Surinaamse Xi Jiping, daarbij veel succes en wijsheid toe.

Soerdj Badrising