De inheemse bevolking van Suriname wordt geconfronteerd met problemen, zoals het verlies van de inheemse talen, verminderde politieke participatie en het ontbreken van een officiële erkenning van de titel op hun traditionele gronden.”Het participeren van inheemse volkeren in de Surinaamse samenleving moet worden verbeterd. Er moet een nationale inspanning worden gepleegd om hen te betrekken bij het politieke proces”, betoogde Iris Gilliad, projectmanager van hetEarlyEducation De-velopment Program in Suriname, gisteren tegenover het agentschap EFE. Gilliad, die op Puerto Rico is voor een Caribisch migratieseminar dat georganiseerd is door de World Associationfor Chris-tian Communication, zei dat de aanleg van wegen in de jaren ‘50 van de vorige eeuw een enorme urbanisatie teweeg heeft gebracht van in-heemsen van het platteland naar de hoofdstad. “De inheemse gemeenschap is goed voor 3,8 procent van de Surinaamse bevolking van ongeveer 565.000 zielen en is gemarginaliseerd door de dominantie van de Nederlandse taal en cultuur in stedelijke gebieden”, stelde ze. De taal van de inheemsen is in onbruik geraakt en er is een tendens dat inheemse mensen laagbetaalde banen krijgen vanwege hun lage educatiegraad. “Ze leven niet in extreme armoede, maar zitten gewoon niet op hetzelfde niveau als de overige”, zei Gilliad. Ze tekende aan dat de inheemse bevolking geen goede politieke vertegenwoordiging heeft, omdat de kandidaten niet de middelen hebben om een succesvolle politieke campagne te voeren en steun van de bevolking te winnen. “Momenteel zijn er slechts twee inheemse vertegenwoordigers in het 51 leden tellend parlement”, onderstreepte ze. Een andere uitdaging waarmee inheemse mensen worden geconfronteerd, is het gebrek aan officiële erkenning van de titel op hun land, waardoor ze kwetsbaar zijn voor het risico van landonteigening om plaats te maken voor door de overheid gesanctioneerde in-vesteringsprojecten.