De staatsman, Henck Alphonsus Eugène Arron (Paramaribo, 25 april 1936 – Alphen aan den Rijn, 4 december 2000), is de onbetwistbare architect en politieke vader geweest van de onafhankelijkheid van Suriname. Dit betoogde dr. Peter Meel, onderzoeksdirecteur van het Instituut voor Geschiedenis van de Universiteit Leiden, die gisteravond in het Nationaal Archief Suriname zijn boek presenteerde: ‘Man van het moment: een politieke biografie van Henck Arron’. Meel stelde dat Arron heeft ingespeeld op het streven van Nederland om Suriname staatkundig onafhankelijk te laten worden en bracht daarbij in herinnering dat Arron als voorzitter van de Nationale Partij Suriname het voortouw nam bij de onderhandelingen met Nederland. Het is ook dankzij de inspanningen van Arron geweest dat het voormalige moederland uiteindelijk 3,5 miljard Nederlandse gulden aan ontwikkelingshulp toe heeft gezegd. Meel maakte er verder gewag van dat Arron twee belangrijke inschattingsfouten tijdens zijn politieke carrière heeft gemaakt. Zo loste hij zijn belofte niet in om in 1976 vervroegde verkiezingen te houden, hetgeen tot gevolg had dat er een grimmige oppositie werd gevoerd vanuit de VHP en Arron daarenboven de reputatie kreeg onbetrouwbaar te zijn. De tweede fout die hij eind 1979/begin 1980 beging, was het bagatelliseren van de acties van ontevreden militairen, die van de legerleiding geen vakbond mochten oprichten.  Uiteindelijk sloeg de vlam in de pan, drie sergeants werden op verdenking van insubordinatie gearresteerd en op de vroege ochtend van maandag 25 februari 1980, pleegden opstandige militairen onder leiding van Bouterse een coup. Meel, die zijn politieke biografie van Arron gebaseerd heeft op uitgebreid onderzoek in archieven in Suriname en in Nederland, alsook op interviews met meer dan honderd informanten, beklaagde zich er overigens over dat in dit verband een cruciale bron gesloten is gebleven. Het gaat om de Nederlandse archieven over de staatsgreep van 1980, die tot 2060 niet toegankelijk zijn gemaakt. Die archieven zouden onder meer opening van zaken kunnen geven omtrent de vraag of Arron met hulp van de Nederlandse kolonel Valk werd afgezet.