Op tweede kerstdag heeft voetbalminnend Suriname kunnen genieten van topvoetbal. Na jaren was het AK-Stadion tot de nok toe gevuld. Er kon geen kip meer bij. Het publiek wilde de jongens uit Europa met Surinaamse `roots’ in actie zien. De wedstrijd tegen het Trinidadiaanse W Connection, een naam van formaat in de regio, werd dan ook een attractief duel. Twee profteams namen het op en de ploeg uit Port of Spain won uiteindelijk na penalties. Het publiek heeft genoten en eigenlijk heeft politiek Suriname een duidelijk signaal gegeven. De dubbele nationaliteit moet bij wet geregeld worden, zodat sporters van Surinaamse komaf, die graag voor ons land willen uitkomen, de kans krijgen. Het is op de eerste plaats geen miskenning van lokale sporters. Wij moeten natuurlijk ook niet de rode loper gaan uitrollen voor onze mensen in diaspora, maar wij kunnen ze wel nuttig gebruiken. Wij hebben jaren geprobeerd om op eigen kracht grote successen te boeken. Na de jaren `80, begin `90, heeft ons land geen nationale voetbalselectie op topniveau kunnen voortbrengen. De oorzaken voor de terugval van ons voetbal zijn overal te vinden. Wanbeleid van de Surinaamse Voetbalbond (SVB), bemoeienis van de politiek, het gedrag van de spelers zelf, verder kunt u het zelf wel invullen. Op elke linie is het goed fout gegaan. Wanneer de topper in ons voetbal tussen Robinhood en Transvaal maar door 50 mensen wordt bijgewoond, is dat al een teken dat het goed fout zit. De SVB heeft ten einde raad een wetsvoorstel ingediend bij DNA. Die wet, voorbereid door een aantal juristen, moet de mogelijkheid bieden voor spelers met Surinaamse roots om voor de Surinaamse vlag uit te komen. De voordelen zijn dat deze jongens een hogere voetbalopleiding hebben, een betere conditie hebben en tactisch verder zijn geschoold. Onze jongens hebben het talent, maar door de vele problemen komen ze niet uit de verf. In 2018 begint het volgende WK in Rusland. Ook ons land zal WK-kwalificatieduels moeten spelen. De realiteit leert dat wij met puur lokale jongens niet verder komen dan de tweede ronde. Recentelijk werd onze nationale selectie uit de Caribbean Cup gewipt door Bonaire. De dubbele nationaliteit is geen garantie dat we het WK halen, maar garandeert wel dat onze selectie een veel betere beurt maakt. Een mix van de profs met ons lokaal talent, kan voor sensatie zorgen. Wij mogen blij zijn dat meer dan 100 voetballers in het buitenland voor onze kleuren willen voetballen. Die bereidheid mag niet verwaarloosd worden. De uiteindelijke spin-off is dat onze lokale jongens zich gaan optrekken aan het niveau van de profs en dan ook beter uit de verf zullen komen. Natuurlijk moet er veel gebeuren. De dubbele nationaliteit is niet DE oplossing, maar wel een middel om het grote doel te bereiken. Ons voetbalmanagement moet geprofessionaliseerd worden, verder ook nog de competitie, de aanpak van de jeugd. Er zal heel wat moeten gebeuren voor een structurele oplossing. Overal ter wereld wordt deze optie van de dubbele nationaliteit gebruikt. Veel landen op het WK hadden meer spelers die in het buitenland wonen en werken dan lokale jongens. De VS, Trinidad, Jamaica en om maar dicht bij huis te blijven; Guyana. Ons westerbuurland is ons allang voorbijgestreefd. Kijk ook naar Algerije. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Suriname is het enige lid van de FIFA dat deze mogelijkheid niet gebruikt. Ter informatie, de FIFA telt 209 leden. De politiek is nu aan zet. Het volk heeft duidelijk gezegd wat het wil. Dat we verloren van W Connection is geen ramp. Onze selectie had ook een waardige tegenstander.