De kortgedingrechter heeft Leo Brunswijk een cadeau in de schoot geworpen. Het internationaal beschermd recht op vrijheid van vakverenigingen, evenals het recht op vreedzaam betoog, moeten wijken in het eindeloos pad aan rozen dat de gebroeders Brunswijk te bewandelen krijgen. Vanzelfsprekend is de waarnemend CEO van de EBS aan het glunderen achter de persconferentietafel in de onaantastbaarheid die de ‘onafhankelijke’ rechterlijke macht hem geschonken heeft.
Het is evident dat met de rectificatie die eerder tegen Marciano Hellings uitgelokt is, de kwalificatie van ‘belediging’ het doelwit geweest is, waar Leo Brunswijk op aanstuurde. Juist om een ontslag te ontlokken en de bond te verlammen. Door de kortgedingrechter die internationaal en grondwettelijk beschermde fundamenten van het vakwezen verwaarloosd heeft ten faveure van een smalle kijk op een zogenaamd individueel geschil, brokkelen rechtsstaat en democratie verder af, terwijl machtsconsolidatie en verspilling hogerop eindigen. Het nettoresultaat is dat activisme wederom beknot wordt, de beloning en bescherming van een zich verder vestigende orde, voortduurt. En de rechterlijke macht, of het nou zittende of staande magistratuur betreft, het belang van good governance, bestuur in lijn met jaarrapportages en de doelmatigheid die de Rekenkamer en CLAD ter discussie stellen, buiten onderzoek en buiten toetsing laten. Terwijl de strijdhaftigheid van klokkenluiders, die onder de Anti-corruptiewet bescherming zouden moeten verdienen, teniet wordt gedaan, met de helpende hand van de rechtershamer. Brunswijk sluit de week af met toenemende kasstromen van verhoogde tarieven, geen enkele druk om cijfers te produceren, geen enkele druk om de lagere koers mee te nemen in stroomprijzen, in een luxe voertuig waar niemand wat van mag zeggen en met een opgeheven hoofd. Hij heeft het zwijgen opgelegd aan een criticus met naamsbekendheid op korte termijn en de slagvaardigheid van de OWOS verzwakt op lange termijn, want aan burgerlijke ongehoorzaamheid of internationale mensenrechtenbeklag heeft niemand serieus gedacht. En krijgen wij steevast de leiders die wij verdienen. Gefeliciteerd, Suriname.
R.B.
