Het COVID-19 Managementteam deed onlangs de mededeling, dat skalians behoren tot de essentiële diensten en dus normaal operationeel mogen blijven. Terwijl Suriname de reputatie heeft, het groenste land ter wereld te zijn, worden onze wateren vervuild door kwik, lekkende dieselmachines en gedumpte smeerolie. Hierdoor wordt het water zwaar vervuild en zijn vissen niet meer eetbaar voor de bevolking in deze gebieden. De mensen die er wonen zijn voor wat betreft hun eiwitvoorziening, aangewezen op de visvoorkomens in de wateren rondom hun dorpen. Diverse milieuorganisaties hebben ten overvloede erop gewezen, dat een aanzienlijk deel van het kwik dat wordt gebruikt bij dit bedrijfsproces terechtkomt in het water en op een natuurlijk wijze wordt opgenomen door de vis in het water. Het kwik dat niet afbreekt, komt in de mens die de vis eet. Het is dus logisch dat de gezondheidstoestand van deze Surinamers zwaar achteruit gaat. De gezondheid van mens en dier wordt op zo een manier, voortdurend in gevaar gebracht. Skalians zijn een ware ramp in ons binnenland en vooral in de Marowijne- en Lawarivier. Net zoals in andere landen er andersoortige natuurrampen voorkomen, hebben wij skalians, goudzoekers en houtroof als ramp in onze natuur. Ook de Franse regering heeft de minister van Natuurlijke Hulpbronnen aan zijn toezegging herinnerd, skalians geen nieuwe vergunningen en verlengingen te geven om te opereren op de Marowijnerivier. Frankrijk heeft deze belangrijke beslissing toentertijd verwelkomd en heeft de autoriteiten verzocht om zich te houden aan dit besluit. De Franse regering heeft eind april tijdens bilateraal overleg met Suriname i.v.m. de preventie van het COVID-19 coronavirus, een lijvig rapport ingediend bij onze regering, inzake het grote aantal actieve skalians op de Marowijne- en Lawarivier. De Fransen hebben in het rapport onder meer aandacht gevraagd voor de vervuiling en verandering van de overeengekomen grenzen door verschuiving van de oevers in deze grensrivieren. Ook werd gevraagd skalians in het gebied te doen verwijderen. Hierbij hebben de Fransen informatie verzameld en vastgelegd in hun rapport, waarbij er foto’s, locaties en coördinaten zijn toegevoegd van de positie van zeker 35 skalians. Al geruime tijd opereren skalians langs de oevers van de Marowijne- en de Lawarivier. De beelden die via sociale media werden verspreid, spreken boekdelen over de ravage die deze skalians aanrichten aan het milieu. Deze negatieve ontwikkeling is al geruime tijd gaande, zonder dat de Surinaamse overheid ook maar een poging doet in te grijpen. Het is onbegrijpelijk, waarom de regering tot op heden, niet kan of wil optreden tegen skalianhouders. Dit versterkt het vermoeden, dat bepaalde politieke trawanten ook betrokken zijn bij de skalians. In februari dit jaar stuitten de Fransen al op een aantal skalians op de grensrivier. Frankrijk vroeg toen al om opheldering, en Paramaribo deelde toen mee, dat er geen skalianvergunningen meer zouden worden uitgegeven. Echter is het aantal sindsdien fors toegenomen. Het WWF Guyana heeft vorig jaar ook al skalians gesignaleerd aan de Lawa, stroomafwaarts van Maripasoela. Dit bevestigde het WWF in een recente missie in het woongebied van de Aluku’s. Het WWF constateerde extreme verwoesting/vervuiling, die wordt veroorzaakt door de ongecontroleerde exploitatie van goud. In het bijzonder hebben de populaties langs de rivier te maken met deze ernstige vorm van milieuvervuiling. Volgens het WWF is het zeer zorgwekkend om na enkele maanden, al de nadelige gevolgen van deze exploitatie op de rivier te zien. Omdat de rivier grotendeels is uitgemijnd, proberen de skalians hun slag te slaan, dichtbij de eilanden en de oevers in dat gebied. Er is voldoende fotomateriaal beschikbaar waarop duidelijk te zien is, dat de skalians de rivieroevers aan het vernietigen zijn. Er wordt gekapt, ontworteld en vervolgens worden de bomen langs de rivier in brand gestoken, waarna de mechanische schoppen de grond losmaken om de pompen op de schepen vervolgens in te schakelen. Suriname en Frankrijk zijn recentelijk overeengekomen, dat nog dit jaar een verdrag wordt getekend om de gemeenschappelijke territoriale begrenzing te bepalen en vastleggen. Parijs maakt zich al geruime tijd ernstige zorgen dat door de activiteiten van de skalians, de fysieke situatie van de rivieroevers ernstig zal worden gewijzigd, wat ook invloed zal hebben op de loop van de grenslijn en natuurlijk de volgende onderhandelingen. Keerpunt hoopt dat Suriname beseft, wat de gevolgen kunnen zijn, indien de autoriteiten zich niet houden aan een wettelijk kader in verband met de werkzaamheden van de skalians. De afspraken die zijn gemaakt met ons oostelijk gelegen buurland, moeten worden nagekomen en hopelijk zullen de enorme goudzoekmachines van de nieuwe regering geen verlenging krijgen van hun vergunning.