Is de regering Bouterse ruim een jaar voor de verkiezingen van mei 2020, niet wederom bezig de gehele samenleving een verkeerd en fictief beeld van onze financieel-economische positie te schetsen? Een beeld dat de indruk moet wekken dat er voor wat betreft het begrotingstekort, zich momenteel geen zaken voordoen, waar we ons als volk al te grote zorgen over hoeven te maken. Volgens belangrijke leden van de Vereniging van Economisten in Suriname, VES, op een bijeenkomst van gisteravond, heeft president Bouterse tijdens zijn jaarrede de gemeenschap wél zaken voorgehouden die niet kloppen en in strijd zijn met de realiteit en in ieder geval niet overeenstemmen met de gangbare economische grondbeginselen. Een van de leden zei zelfs dat het door de regering gepresenteerde begrotingstekort ‘’BS’’ is en dat het erop neerkomt, dat het om een gefingeerde begroting gaat. Dit houdt in dat de cijfers die gepresenteerd zijn, niet kloppen. De uitgavenpost op de staatsbegroting zou 15 miljard groot zijn en de inkomsten die daar tegenover staan zijn SRD 8.7 miljard. Zeven miljard zou worden geleend om het tekort op te vullen. Het tekort bestaat dus niet uit reële inkomsten die zijn vergaard door bijvoorbeeld productie in dit land. Bovendien is het niet duidelijk, waar het geld vandaan zal moeten komen. Wij blijven het land dus besturen en de tekorten dekken met geleend geld. De regering is dus volgens de bevindingen van de VES, collectief van plan om op weg naar de verkiezingen van 2020, haar zittingstermijn uit te dienen door het leningenbeleid voort te zetten. De stabiliteit waar de regering het steeds weer over heeft, komt niet door haar eigen inspanningen, maar door externe factoren en die zijn een gestegen aardolie- en goudprijs. Zaken waar dit kabinet na 2010 zich ook blind op heeft gestaard en ook toen niet heeft gedacht aan het aanwakkeren van de nationale productie. Een ander lid van de VES stelde gisteravond, dat het huidige monetaire evenwicht geen verworvenheid is van deze regering. Het is tot stand gekomen volgens dit lid door het vele geleende geld en een sterke afname van importen door de economische malaise. Dit wordt een ‘fake’ evenwicht genoemd. Tijdens de VES-bijeenkomst werd er voor de zoveelste maal op gehamerd, dat alleen de verhoging van onze eigen productie dit land uit de crisis waarin we zijn beland, zal kunnen halen. Men suggereerde dat het enige wat deze regering thans schijnt te interesseren, het winnen van de verkiezingen in 2020 is en dat ze totaal geen aandacht heeft voor een verhoogde productie. Deze regering denkt niet aan het daadwerkelijk aanpakken van de huidige crisis en dat de staatsschuld de pan uit is gerezen en nu wel 90 procent van het bruto nationaal product, bnp, bedraagt. Het oplossen van de crisis is geen eenvoudige opgave en dat zal dan wel de hoofdreden zijn, waarom dit kabinet een gedegen aanpak voor zich uit blijft schuiven. De sociaal-politieke gevolgen voor dit kabinet zouden desastreus zijn en daarom schetst men aanhoudend een fictief beeld van de reële toestand in het land. Volgens het lid Winston Ramautarsing, zou alleen een sociaal plan vermoedelijk vergelijkbaar met het Structureel Aanpassings Programma, SAP, uit de jaren van de regering Venetiaan, ons wederom op het juiste spoor brengen en uit de crisis halen. Maar daar wil deze regering haar vingers zeker nu niet aan branden, omdat ze verkiezingswinst dan zeker kan vergeten. Voor de verkiezingen van 2015, werd ons door Bouterse tijdens de verkiezingscampagne toch ook voorgehouden, dat we geen financiële crisis hadden en dat het land over een solide monetaire reserve beschikte en dat er daarom totaal niet over de financiële problemen van de regering Bouterse gesproken kon worden. Ondertussen haalde Hoefdraad maar liefst 350 miljoen dollar uit de monetaire reserves om de deviezenbehoefte van het land voor de verkiezingen van 2015 te kunnen dekken en de koers kunstmatig op 3.35,- voor een dollar te houden. Ondertussen verzwakte de waarde van de SRD stelselmatig, hetgeen niet naar buiten gebracht mocht worden alvorens de verkiezingen wederom werden gewonnen en men voor ‘’nog 5’’ koos. Aan het einde van 2015 kwam de aap uit de mouw en biechtte Bouterse tegenover journalisten op dat er enorme financiële problemen waren gerezen en al spoedig volgden de devaluaties van de SRD zich achter elkaar op. Alleen had men toen ook nog de euvele moed te vertellen dat niet het wanbeleid van de regering Bouterse ons in de nog steeds geldende crisis had gestort, maar dat externe factoren daar de oorzaak van waren geweest. Tot op heden doet men nog steeds verwoede pogingen de schuld van de financiële crisis in dit land op het buitenland af te wentelen. We ontkomen niet aan de indruk, dat men wederom met zware misleiding van dit volk en de kiesgerechtigden in dit land van start is gegaan en wel tijdens de jaarrede. Er zullen nog wel meer hele leugens en halve waarheden volgen.