In zijn nieuwjaarstoespraak had president Desiré Bouterse aangegeven, dat de regering effectiever zou werken aan het afbouwen en het vervangen van het gebruik van kwik. Reeds in 2011 had deze regering al beloofd dat het gebruik ervan in december 2012 verboden zou worden. Nu enkele jaren verder hebben wij niets hiervan gemerkt. Het blijft bij pakkende praatjes, daden blijven uit. Het is duidelijk dat de persoonlijke belangen die spelen bij de goudwinning, groter zijn dan het algemeen belang. We weten allemaal wat de gevolgen van het gebruik van kwik zijn voor de mens. Schade aan de zenuwen, geboorteafwijkingen en schade aan de ogen, luchtwegen en longen, zijn daar enkele voorbeelden van. Het gebruik van kwik bij de goudwinning zal op termijn ernstige gevolgen hebben. Nu al zijn de gevolgen voor het milieu te merken. De vervuilde rivieren en kreken kunnen door de bewoners niet meer gebruikt worden. Suriname zal het levensgevaarlijke metaal uiteindelijk moeten verbieden. Het is dan ook meer dan tijd dat er actie komt. Het kwikgebruik moet volledig worden uitgebannen. Hoewel de import van kwik al jaren is verboden, is het gebruik ervan niet illegaal. Dus wordt het spul op grote schaal gesmokkeld. Jaar in jaar uit krijgen de bewoners van het binnenland voorlichting over kwikgebruik en de gevolgen daarvan, vooral omdat de bewoners van de dorpen meestal zelf werkzaam zijn in de kleinschalige goudwinning. Echter wordt de grote ondernemers die concessies hebben, niet op het hart gedrukt zich aan de regels te houden. In plaats van dat de oorzaak van kwik aangepakt wordt, wordt getracht de gevolgen van het gebruik te beperken. Dit alles ten koste van de bewoners van die gebieden, die niet altijd stil staan bij de gevolgen van kwikgebruik.