De afgelopen week meldde een lokaal dagblad dat zich te Stoelmanseiland calamiteiten hadden voorgedaan, waarbij enkele leden van het militair detachement ter plekke, betrokken waren. Demonen zouden de leden van het Nationaal Leger tot buitensporig en gewelddadig gedrag hebben gebracht en er moest volgens legerpredikant Michael Stewart, met de grootste spoed voor ze gebeden worden om de demonen, die bezit van ze zouden hebben genomen, te verdrijven.Geestelijke bijstand zou vanwege het Nationaal Leger niet op stel en sprong kunnen worden verleend, omdat het transport vanuit Paramaribo naar Stoelmanseiland in Oost-Suriname niet mogelijk was. Een andere christelijke organisatie zou volgens meldingen, de vorige week wel in staat zijn het detachement te Stoelmanseiland te bereiken om de geregistreerde demonen te helpen verdrijven. Wat de actie van de christelijke organisatie heeft opgeleverd, is ons niet bekend. De militairen die onder invloed van demonen waren geraakt, zouden een grote ravage binnen de militaire post hebben veroorzaakt. Hierbij zou een van hen zelfs verwondingen hebben opgelopen. Dat de leiding van het Nationaal Leger hierbij gelijk had moeten ingrijpen, blijft voor ons buiten kijf. Een leger dat niet in staat is in problemen geraakte manschappen in verafgelegen gebieden bij dreigend of reeds ontstaand gevaar snel te evacueren, kan geen goed functionerend leger meer genoemd worden. Men moet zich als defensie daar diep voor schamen. Tijdens de strijd tussen het Nationaal Leger (NL) en Jungle Commando die ten onrechte ‘Binnenlandse Oorlog’ wordt genoemd, beschikte het Nationaal Leger over helikopters die ingezet werden voor beschietingen, maar ook om gewonden en doden snel af te voeren uit het binnenland. Het NL beschikt thans ook over helicopters, geleverd door India, en is daarom in staat om met zijn beschikbare piloten naar Stoelmanseiland te vliegen om de gewonde militair en collegae hulp te bieden en eventueel te evacueren. Maar naar verluidt, is het NL er nog niet in geslaagd naar de post af te reizen. Dit is thans de staat waarin het NL door aanhoudende verwaarlozing in verzeild is geraakt. De frustraties bij officieren, onder officieren en de manschappen in onze hoofdstad en op de detachementen is al geruime tijd niet gering en deze onvrede binnen de grootste gewapende macht, groeit met de dag. De leefomstandigheden op de detachmenten zijn absoluut niet wat we ze moeten zijn. Voeding is ronduit slecht en het transport laat ook veel te wensen over. Ook is het geen geheim, dat zwaar materieel waaronder legerbussen, worden ingezet voor zaken die absoluut niets te maken hebben met het werk van het Nationaal Leger. De verhoudingen binnen de militaire rangen worden al geruime tijd geweld aangedaan door lagere officieren in rang, die hoger geplaatsten desavoueren omdat ze zogeheten ‘backing’ genieten vanuit het ministerie van Defensie. Men is thans binnen het NL meer waarde aan het verlenen aan de zogeheten ‘Faya Blo’ entiteit, die naar verluidt qua bemanning thans is uitgegroeid tot de sterkte van een compagnie. Faya Blo voert al geruime tijd taken uit die niets te maken hebben met de grondwettelijke doelstelling van het NL en is gewoon een bewakingsonderdeel dat personen en instanties bewaakt die veelal niets te maken hebben met zaken die de overheid regarderen. De leiding van Faya Blo is in handen van de majoor K., die doet en laat wat hij wil en zich helemaal niet stoort aan hoger geplaatste officieren binnen het NL, omdat hij de bescherming geniet van de minister van Defensie. En zo wordt het Nationaal Leger uitgehold en deze uitholling leidt al geruime tijd tot grote wrevel die kan leiden tot zeer vervelende en onwenselijke toestanden binnen deze goed bewapende organisatie. Wij willen niet beweren dat er geen boze krachten hun invloed hebben aangewend op verschillende manschappen van het NL te Stoelmanseiland, echter is het wél zo, dat wij al tijden op de hoogte zijn van de wanorde in het NL en dat deze onhoudbare toestand ook de oorzaak van de uitspatting te Stoelmanseiland zou kunnen zijn. Het is dan ook noodzakelijk dat het staatshoofd veel maar aandacht gaat besteden aan de wantoestand binnen het Nationaal Leger. Problemen met militairen kunnen namelijk leiden tot heel gevaarlijke toestanden en daar zitten we in het huidige Suriname helemaal niet op te wachten.
