AFWIJKENDE VISIES

Welk doel streeft de gezamenlijke oppositie eigenlijk na? Een vraag die zeker binnen niet al te lange tijd beantwoord zal moeten worden, willen we echt verandering in dit land realiseren, namelijk dat Suriname beter bestuurd wordt en de verarming van dit volk resoluut ten einde wordt gebracht. De afgelopen zaterdag 20 mei hadden we dan de lang verwachte protestmanifestatie van de politieke oppositie in Grun Dyari, het partijcentrum van de NPS. Deze locatie werd uiteindelijk uitgekozen, omdat de regering via de districtscommissaris van Paramaribo Noord-Oost had geweigerd vergunning te verlenen voor de protestbijeenkomst op het Onafhankelijkheidsplein en ook daarvoor voor het Kerkplein.  Dankzij de inzet van honderden bussen kwamen aanhangers van de NPS, VHP, PL, ABOP en DOE naar de Johan Adolf Pengelstraat. Ook vakbondsleiders uit Ravaksur, Bond van Leraren, ALS en een aanzienlijk deel van hun leden, waren goed opgekomen. Ook de groep ‘Wij zijn Moe’ en sympathisanten, verzamelden zich voor het partijterrein van de NPS om te kunnen vernemen wat de leiders van de politieke partijen naar voren zouden brengen. Alle leiders van de politieke oppositie, vertegenwoordigd in DNA, leverden hevige kritiek op het beleid van de regering Bouterse dat verantwoordelijk werd gesteld voor de financiële ellende waarin dit land thans is beland. De verarming van  dit volk zou door haar veroorzaakt zijn. ABOP-voorzitter Brunswijk en VHP-voorzitter Santokhi, gaven duidelijk aan dat de regering heeft gefaald en dat Bouterse moet vertrekken. Brunswijk vond wel dat zulks op een vreedzame wijze dient te geschieden. Santokhi haalde aan dat Suriname terug moet worden gegeven aan het volk, met andere woorden: Bouterse dient zijn politieke mandaat terug te geven.  Dat de zaak niet altijd even vreedzaam zal blijven, wierp Brunswijk Bouterse voor de voeten. Het pienaren mag volgens hem niet veel langer zo doorgaan. Ook Somohardjo van Pertjajah Luhur stelde  dat Suriname geen Dubai hoeft te worden, verwijzende naar de belofte van Misiekaba voor de verkiezingen van 2015 tegenover politieke toehoorders, maar dat Suriname gewoon weer leefbaar dient te worden voor elke inwoner. Gregory Rusland van de NPS, stelde dat Bouterse thans niet meer als jongeling kan worden gezien en ook plaats dient te maken voor jeugdig elan binnen de politiek. Ook de luchtkastelen die de NDP steeds aan het Surinaamse volk heeft beloofd, werden met het nodige sarcasme naar voren gebracht. De verrichtingen van Hoefdraad op Financiën werden aan de kaak gesteld. De vele leningen die Hoefdraad is aangegaan in het buitenland en die Suriname voor de toekomst in een financiële worggreep heeft doen belanden, werden als zeer afkeurenswaardig gememoreerd. Uiteindelijk werd er een gezamelijke verklaring uitgegeven die elders in deze editie is afgedrukt.  Wat ook weer nadrukkelijk tijdens deze politieke manifestatie naar voren kwam, was dat geen van de sprekers het opportuun vond dit kabinet ultimatums te stellen en het aangedurfd heeft met verdere ingrijpender acties te dreigen.  Wat tijdens de redevoeringen  werd opgemerkt, was dat andere oppositionelen die buiten Grun Dyari hadden postgevat een radicalere houding van de politieke sprekers hadden verwacht en voortdurend ‘Weg met Bouta’ scandeerden. Deze groep is overduidelijk van mening dat roepen om ombuigen van het beleid, een reeds lang achterhaald station betreft en dat ze niets anders eist dan het aftreden van dit kabinet en het uitschrijven van vervroegde verkiezingen. Het steeds overgaan tot hergroepering van de oppositionele groepen en het houden van manifestaties zonder een eensluidend doel met ingebouwde ultimatums en ontbrekende eensgezindheid, zal deze regering zeker niet brengen tot ombuiging van haar desastreuze beleid, laat staan haar aftreden bewerkstelligen. Tot op heden concentreren de politieke partijen die vertegenwoordigd zijn in DNA, zich op een ombuiging van het tot nog toe gevoerde desastreuze beleid. De vakbeweging die zeker tot de oppositionele groepen behoort, tracht een beter bestaan voor haar leden te krijgen en vecht voortdurend voor herwaardering om zo de verdere verarming te kunnen bestrijden. En de mensen die zich innig verbonden  gevoelen  met de eis  van de organisatie ‘Wij zijn Moe’, namelijk het onmiddellijke vertrek van Bouterse en zijn NDP, hebben de meest radicale instelling. Wat zeker geen verandering teweeg zal brengen, is de nog steeds bestaande verdeeldheid onder de oppositionele krachten, die zeer vermoedelijk toch hun eigen agenda hebben en daarvan niet willen afwijken. Gerust kan derhalve gesteld worden, dat zolang er geen eensgezindheid komt en men een verdeeld  doel en visie blijft huldigen, Bouterse en zijn NDP in hun vuistje blijven lachen en rustig doorgaan  met hun desastreuze beleid. Misiekaba kan dan zeer recentelijk nog verklaard hebben dat de regering thans bereid is haar beleid om te buigen, maar daar geloven slechts zeer weinigen in.  Wie hecht er nou nog waarde aan beloften van de grootste ja-knikker van de NDP in DNA?

More
articles