Met een brief van 9 december jl., zond president Santokhi de ontwerpwet ‘Wet houdende vaststelling van regels over het Spaar- en Stabilisatie Fonds Suriname’ aan de voorzitter van De Nationale Assemblée. Een eerdere versie van de wet is door critici in oktober 2024 naar de prullenbak verwezen. De wet moet vóór eind 2024 worden aangenomen en in werking treden om te voorkomen dat de rente op de USD 315 miljoen oil-linked security, het Value Recovery Instrument van houders van de staatsobligaties,

Als de politieagenten zich onderbetaald, ondergewaardeerd, onderbemand, en onderbewapend voelden voor de decembermaand, hebben de president, de minister van Justitie en Politie en de korpschef, daar een schep bovenop gedaan. Eerst glunderde de president over de aankoop van voertuigen, naar verluidt bij een leverancier die volgens de VHP niet ongezond is, zonder de uitdagingen met brandstof en uniformen te onderkennen.

Het is duidelijk dat de kiezer iets anders nodig heeft als motivatie om naar de stembus te gaan. Waar de kiezer op wacht, is een boodschap die hoopgevend is, maar geen sprookje. Er moet wat realiteit in het beeld terug te kennen zijn. Er mag kritiek gegeven worden. Maar de kritiek moet niet zo algemeen zijn, dat het een college is over wat al 49 jaar scheefgroeit. En het moet ook niet zo specifiek zijn, dat het alleen maar persoonlijke of partijpolitieke verwijten worden. Het liefst moet de boodschap georganiseerd zijn op de manier waarop er ook bestuurd gaat worden.

Wie met gematigde vakmensen zoals Simons en Akiemboto, een gematigde NDP, gebaseerd op een sociaal gedachtegoed, maar vrij van Boutisme, dictatuur en anti-democratie had verwacht, mag midden december 2024, die droom alweer laten varen.

Het besluit van de Tweede Kamer om 800.000 euro uit het slavernijfonds over te hevelen naar de Koninklijke Marechaus-see, legt een schrijnend spanningsveld bloot in het Nederlandse politieke landschap. Aan de ene kant wordt het fonds, dat is ingesteld om bewustwording en herstel rondom het slavernijverleden te bevorderen, als een belangrijke stap gezien in het erkennen van een pijnlijk verleden.

Keerpunt heeft een bepaalde gedachte over de recente uitlatingen van minister Albert Ramdin, die de complexiteit waarmee Suriname momenteel op het internationale toneel opereert, aangeven. Aan de ene kant worden er stappen gezet in het professionaliseren van het diplomatieke corps, maar aan de andere kant wordt de aandacht afgeleid door de controverse rond Richano Santokhi.

President Santokhi positioneert zichzelf als staand boven partijen in het gekibbel binnen de coalitie. Bij afsluiting van het politiek werkjaar, verwijderde hij zijn coalitiepartners van podiumtaal en publieke discussies. Ironisch genoeg deed hij dat via een radiomicrofoon en gaf hij een natrap aan de NPS. ‘’Aan de andere kant heb je partners die onzeker werden en wegliepen van hun verantwoordelijkheid.’’

De komst van mennonieten naar Suriname heeft de aandacht getrokken, vooral vanwege hun rol als arbeidskrachten in de landbouw. Ze staan bekend om hun harde werk en bijdragen aan de ontwikkeling van agrarische sectoren. Echter, hun aanwezigheid roept ook vragen op over de milieu-impact van bepaalde praktijken, voornamelijk kaalkap, die in verschillende landen waar mennonieten zich vestigen steeds vaker in verband wordt gebracht met destructieve ecologische gevolgen.

In dit gebouw waren eens de Nederlandse ambassade en een deel van de Kamer van Koophandel ondergebracht. Ook een afdeling van Justitie en Politie, belast met vreemdelingenzaken, was er gehuisvest, tot de opzettelijke brandstichting bij de aanvang van het kabinet Bouterse, onder minister Van Dijk-Silos.

Het verkeer in Suriname lijkt steeds meer op een jungle, waarin roekeloosheid, de boventoon voert. Bestuurders racen met hoge snelheden over wegen, zonder rekening te houden met verkeersregels of de veiligheid van anderen. Voetgangers en rijwielen moeten steeds vaker op hun hoede zijn, want de kans op ongelukken neemt toe, door het onverantwoordelijke gedrag van zowel automobilisten als bestuurders van andere voertuigen.

In de nadagen van Bouterse II, is het hele stelsel aan gunningen en comptabiliteit uitgehold. De verplichting tot aanbesteding is uit de regelgeving geschreven. In de plaats kwamen de doelmatigheids- en rechtmatigheidstoetsen. De Rekenkamer heeft deze regering en met name BIBIS, diepe onvoldoendes toegekend op die onderdelen, maar geen haan kraait daarnaar.

De regering heeft voorstellen gepresenteerd met het protocol: ‘Procedure werk- en verblijfsvergunning voor buitenlands kader voor in Suriname opererende bedrijven met minimaal twintig werknemers’. Het bedrijfsleven was kritisch over de kosten van USD 1500 per vergunning. Zowel de hoogte als de transparantie lijkt in de praktijk niet stimulerend te werken. Ook de drempel van twintig werknemers zou maar enkele sectoren in staat stellen te profiteren.

De toetssteen voor het functioneren van een regering, is de vraag of het volk en het land er beter aan toe zijn, dan ze waren toen de regering aftrad. Nadat inflatie, BTW, brandstofprijzen, verhoogde verzekeringstarieven (onder een verplichte verzekering), verhoogde stroomtarieven, watertarieven en telecom hun schade aangericht hebben, is van een SRD in 2020, minder dan dertig cent over, voor een gewoon Surinaams huishouden.

Onlangs belichtte de CEO van Staatsolie twee zaken: zijn zorgen over de ontwikkelingen op het gebied van local content; en dat zowel bij de Gran-Morgu voorbereidingen als bij lokale bestaande operaties, op-valt Surinaamse bedrijven gebruikmaken van buitenlandse mankracht. Local content is in de afgelopen vierenhalf jaar, het stopwoordje geweest van president Santokhi, maar tot op de dag van vandaag is er geen ontwerpwet die hier vorm aan geeft. Integendeel pleit minister Ramdin voor versoepelde en versnelde regels voor toelating van buitenlandse mankracht, in het bijzonder voor olie en gas.

De recente reeks uitreikingen van grondbeschikkingen in Nickerie door zowel president Chandrikapersad Santokhi als vicepresident Ronnie Brunswijk, roept vragen op. Binnen enkele dagen werden honderden stukken domeingrond toegekend aan burgers. Wel moet onderstreept worden, dat een deel van hen reeds lang heeft gewacht op dat moment. Hoewel het verkrijgen van een grondbeschikking een recht is van elke Surinamer,

De problematiek van het watertekort in Paramaribo, neemt dusdanige vormen aan, dat zelfs het Presidentieel Paleis en de Belastingdienst van wateraanvoer per truck moeten worden voorzien. Op hetzelfde moment dat p resident Santokhi op geheel Bouterse-achtige wijze het Surinaams volk feliciteert met geleend geld, want dat is de achtste IMF tranche, kan in een simpele eerste levensbehoefte als schoon en bereikbaar drinkbaar, niet voorzien worde

De recente samenwerking tussen Suriname/Guyana en China voor de bouw van de brug over de Corantijnrivier, kan naar onze mening, absoluut niet door de beugel. Hoewel de economische voordelen op korte termijn aantrekkelijk lijken, moeten de geopolitieke risico’s en de strategische keuzes die Suriname maakt, zorgvuldig worden afgewogen. De brug over de Corantijnrivier, ter waarde van USD 236 miljoen, is bedoeld om de economische samenwerking tussen Suriname en Guyana te versterken.

Keerpunt wenst de ernstige kwestie met betrekking tot illegale wapenhandel en de mogelijke betrokkenheid van politiefunctionarissen te bespreken. Het feit dat de korpschef onlangs op 3 december, vier politiefunctionarissen van hun taken bij de wapenkamer heeft ontlast, vermoedelijk als reactie op aanwijzingen van misstanden, is zeer zorgelijk. Vooral omdat het vermoeden bestaat van infiltratie van een crimineel netwerk binnen ons politiekorps.

Suriname is het opvangcentrum van de regio. Onze grenzen zijn uitgestrekt, ons vliegverkeer ontvankelijk en frequent en onze procedure tot uitzetting bestaat alleen in theorie (of voor politieke tegenstanders). Het betekent dat wanneer Haïti, Cuba of Venezuela niest, wij al snel verkouden zijn. Haïti is een land dat sinds 1791 geen rust of vrede gekend heeft. Spreken van een crisis, in een land met een geschiedenis van permanente crises, heeft iets vreemds.

Waarnemend voorzitter van De Nationale Assemblee, Harriet Ramdien, heeft in de laatste vergaderweek van het jaar 2024 met politieassistentie assembleelid Ann Sadie van de NDP, uit de vergaderzaal laten verwijderen. De NDP-fractie zet de gedragslijn voort van uitlokken van de vergaderleiding van ons parlement, om vervolgens de virale videomomenten actief te verspreiden.

Het Openbaar Ministerie onderneemt op eigen initiatief rechtsmaatregelen tegen Richano, door aangifte te doen tegen hem, voor uitspraken die hij in de media heeft gedaan. Voor een instituut dat dit meent te doen in de verdediging van zijn reputatie voor onafhankelijkheid, bewerkstelligt men het tegenovergestelde. Richano Santokhi heeft zijn uitspraken vanuit zijn locatie in de Verenigde Staten van Amerika gedaan, in gesprek met een mediahuis dat zetelt in Nederland.