De algemene vrije en geheime verkiezingen voor volksvertegenwoordigende lichamen zijn in aantocht en volgend jaar 25 mei op een zondag, kunnen de Surinaamse kiesgerechtigden via de stembus bepalen, wie de daaropvolgende vijf jaar dit land  mag besturen. Wij houden het erop, dat er weer een coalitieregering gevormd zal moeten worden, gezien wat er thans daadwerkelijk leeft onder de bevolking. Geen enkele politieke partij of combinatie mag ervan uitgaan, een tweederde meerderheid aan DNA zetels te zullen behalen. Er gaan zeker politieke verschuivingen plaatsvinden en bepaalde politieke organisaties, die thans overlopen van overschatting, zullen naar onze mening behoorlijk moeten inleveren. Als we kijken naar de reeds verkondigde podiumtaal in de afgelopen weken, vragen we ons in gemoede af, of de overmoedige sprekers wel in de Surinaamse realiteit van het moment leven. Men organiseert zogeheten massameetings maar laat daar wél tientallen lijnbussen uit stad en district voor rijden om de zaak redelijk goed te vullen.

Zaken aanhalen die betrekking hebben op zogenaamde financieel-economische successen en de reductie van bepaalde interne en externe schulden, maken op velen nog maar nauwelijks indruk, omdat het leven van de doorsnee Surinamer er in de afgelopen vier jaar, niet beter op geworden is. Er prat op gaan, dat we ons aan de gestelde voorwaarden van het IMF, de zogeheten targets, hebben kunnen houden, hebben geen betere c.q. goedkopere en betaalbare prijzen voor goederen en diensten opgeleverd. De doorsnee Surinamer heeft nu na vier jaar, zeker het gevoel, dat de crisis nog levensgroot aanwezig is en dat tal van technische uitleg over al hetgeen er zou zijn bereikt, het maandelijkse bestedingspatroon van de loontrekker niet heeft verlicht. De kosten van levensonderhoud hebben daarentegen juist een verzwaring ondergaan, als we alleen maar denken aan de verhogingen voor nutsvoorzieningen en de aankondiging dat het alleen maar zwaarder zal worden in de aanloop naar de verkiezingen.

Velen vragen zich af, of het IMF veeleer als een gesel dan redding moet worden gezien. De huidige coalitieregering mag naar de mening van zovelen, helemaal niet ervan uitgaan dat ze de verkiezingen glansrijk zal winnen volgend jaar 25 mei. Pochen op podia en doen alsof er niets aan de hand is en vragen aan het volk nog meer geduld op te brengen, zal zeker niet tot succes leiden. De noden van dit volk zijn heel hoog en men is zeer gedesillusioneerd geraakt over al hetgeen beloofd is en het weinige dat gerealiseerd werd. Het is daarom ongepast ervan uit te gaan dat een teleurgestelde achterban wederom disciplinair zal stemmen en de verkiezingswinst zelfs zal vergroten voor degenen die het nu voor het zeggen hebben.