Het ligt thans in de lijn der verwachtingen, dat er nog voor het eind van dit jaar, een eind komt aan het 8 December 1982 Moorden-strafproces, waar de ex-legerleider Desiré Delano Bouterse, de hoofdverdachte in is en eerder een vonnis van maar liefst 20 jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf tegen is uitgesproken. Tegen dit vonnis kwam Bouterse, zoals bekend, in verzet en ook de periode van verzet tegen het eerdere vonnis, loopt nu ten einde. Gisteren hadden alle verdachten in het strafproces de gelegenheid tot het voeren van een laatste woord. Daar maakten alle verdachten met uitzondering van Brondenstein, gebruik van. Elders in deze editie is een verslag opgenomen van de gehouden zitting. Bouterse verklaarde onder meer zich te zullen neerleggen bij de beslissing van de rechters, wat die ook zou mogen inhouden. Hij liet niet na zijn oude stokpaardjes te herhalen, waarbij hij weer wees op zogenaamde aankomende couppogingen in de periode voor en na december 1982 en de rol die de voormalige kolonisator, daarbij zou hebben gespeeld. Ofschoon Bouterse liet doorschemeren zich te zullen neerleggen bij het oordeel van de rechter, kon hij het niet nalaten om tegenover politieke volgelingen te verklaren, dat hij grote groepen op de been kan brengen en dat we daar rekening mee moeten houden. Het kan volgens de hoofdverdachte van de 8 Decembermoorden, nog steeds uit de hand lopen in dit land. Hij bedankte de medestanders en volgelingen voor hun ondersteuning. De mensen die Bouterse vanaf 1980 hebben gevolgd, weten dat de man het van bedreigingen en eventuele gewelddadigheden van zijn militaire en politieke volgelingen moet hebben. Dreigementen hebben altijd deel uitgemaakt van zijn militaire en daarna politieke carrière, en dat moet duidelijk voor een ieder zijn. Ook nu, op hoge leeftijd, maakt hij wederom gebruik van een dreigement en wenst te wijzen op sociale onrust, die hij vermoedelijk denkt te veroorzaken vanuit zijn politieke partij de NDP. Bij Bouterse gaat het onder alle en vooral de huidige omstandigheden, erom uit het gevang te blijven en dat ten koste van alles, al stelt hij in de rechtszaal zich te zullen neerleggen bij de uiteindelijke beslissing van de rechter, die nog voor het einde van dit jaar volgens verwachtingen zal volgen. Wat Bouterse heel goed dient te begrijpen en beseffen, is dat sociale onrust en eventuele gewelddadigheden, de deplorabele toestand waarin dit land verkeert, alleen maar verder zal doen verergeren. De man heeft altijd beweerd grote liefde voor dit land en volk te hebben. Als hij dat daadwerkelijk gevoelt, behoort hij zich dusdanig op te stellen dat een eventueel voor hem nadelig uitvallend vonnis, hem niet zal brengen tot het stimuleren van enorme sociale onrust en meer vernietiging van dit land en wel op velerlei gebied. Hopelijk beseft Bouterse dat – na zoveel jaren van 8 december 1982 ontkenning – maar al te goed.