We willen allemaal betaalbaar voedsel, vooral in een tijd dat de koopkracht van elke inwonende  van deze republiek, behoorlijk achteruit is gegaan. Met lede ogen hebben we allemaal moeten aanschouwen hoe bijvoorbeeld de prijzen voor rijst en groente de lucht in zijn geschoten. Daar bestaat grote onvrede over en men wenst vooral voor basisgoederen zoals rijst  en groente, die lokaal verbouwd worden, minder te betalen. Maar als we te maken hebben met een zwaar gedaalde waarde van onze nationale munt de SRD, ten opzichte van convertibele harde valuta zoals de dollar en de euro, dan  is het logisch dat geimporteerde producten bestemd voor de agro-sector, ook aanmerkelijk duurder zijn geworden. Kortom de bedrijfskosten van de ondernemer in de agro-sector zijn fors gestegen en die kosten worden doorberekend in bijvoorbeeld alle landbouwproducten, dus ook voor rijst en groenten.  Als we daarbij bedrijfskosten berekenen, zoals de gestegen tarieven voor diesel en gasoline, onderdelen voor landbouwmachines, gereedschappen, arbeidslonen, landbouwchemicaliën, waaronder kunstmest en bestrijdingsmiddelen en daarenboven de Belasting op de Toegevoegde Waarde, BTW, die door de gehele agro-sector moet worden opgehoest, dan is het niet langer mogelijk, bijvoorbeeld rijst en groente voor een betaalbare prijs aan de consument te brengen. Het is dan ook meer dan begrijpelijk, dat de agro-sector nu voorstellen doet aan de overheid, de BTW voor deze sector op zoveel betrokken elementen met een nul-tarief te benaderen. Heel terecht gaat men er bij deze sector vanuit, dat de goud- en casinosector wél op de nul-tarieflijst zijn vermeld maar de agro-sector die het volksvoedsel  moet leveren daar niet op voorkomt. Hetgeen zonder meer als totaal onbegrijpelijk moet worden aangemerkt. We kunnen dan wél telkenmale als een dooddoenertje blijven praten over een voedselschuur die Suriname zou kunnen worden voor het gehele Caribische gebied, maar het blijft allemaal bij bla bla bla, en er komt uiteindelijk niets van de grond. Juist is men doende de agro-sector te wurgen door hem geen incentives te verstrekken door bijvoorbeeld aan de tarifering te gaan sleutelen en de BTW naar een nultarief te brengen. De overheid dient doortastender te gaan optreden en de juiste maatregelen treffen, om zo de agro-sector tegemoet te komen. Blijft ze talmen, dan zal voeding steeds duurder worden voor dit volk, dat toch al geteisterd wordt door een steeds slechter wordende koopkracht.  Hopelijk komt de regering voor wat betreft haar huidig onvolmaakt beleid ten opzichte van de agro-sector tot inkeer, en gaat ze hem tegemoet met de juiste oprechte bedoelingen en stappen.