Meer dan 250 rijstverwerkers en exporteurs hebben de aandacht van president Chandrikapersad Santokhi gevraagd om ten spoedigste stringente maatregelen te treffen, die de noodlijdende situatie in de rijstsector kunnen behoeden voor verdere teloorgang. Volgens de petitie die de verwerkers en exporteurs de president hebben aangeboden, is snel handelen noodzakelijk.

Bij het verwerken van rijst is een aantal verwerkingsmiddelen zeer noodzakelijk dat bekostigd moet worden en is ook de algemene ontevredenheid geuit die leeft in de rijstsector. Tevens is er volgens hen geen zicht op een mogelijke verbetering op korte termijn. Zo zijn er mestproblemen, dure inputs, de benodigde brandstof en onvoorziene kosten zoals kruiskappen. Ook wordt erop gewezen dat het arbeidsloon veel hoger is geworden, maar de geplande oogsten steeds kleiner van omvang.

Er wordt op gerekend dat de president het beleid zal aanpassen, zodat de doelen die de sector had gepland, ook bereikt kunnen worden.

Zo wordt gevraagd naar heractivering van de investeringsgrondstoffen-beschikking en uitbreiding van voorzieningen, dat alle inputs vrij van heffingen, geïmporteerd kunnen worden. Volgens de verwerkers is deze werkwijze belangrijk voor de productie en het transport.

Naar verluidt wordt ook gevraagd naar een retentieregeling voor de productiesector, zodat er voldoende werkkapitaal via lokale banken beschikbaar kan worden gesteld. De sector wenst ook dat de Centrale Bank via de commerciële banken, kapitaal ten behoeve van de productie beschikbaar stelt tegen een lagere rente.

Tevens vragen de deelnemers uit de rijstsector medewerking van de president om te bewerkstelligen dat ook de BTW voor de agrarische sector in de kolom van het nultarief wordt opgenomen. De rijstsector vraagt ook aandacht voor de verslechterde concurrentiepositie van rijstproducten.

Er wordt gewezen op het verschil van de inkoop- en verkoopprijs dat tot gevolg heeft, dat er doeltreffender met de pelmolens kan worden gewerkt. De situatie leidt tot afnemende investeringen en dalingen in het inkomen van de padieboeren. Dit alles leidt tot bezorgdheid over de schuldpositie die steeds slechter wordt.