Al langer dan twee weken is de president bezig met de zogeheten nationale dialoog. Door publicaties in de afgelopen dagen is de indruk dat de president de agenda wil bepalen op grond van de gesprekken met verschillende mensen, waarin een vrije gedachten wisseling plaatsvindt, wat tot nieuwe gedachten kan leiden bij de participanten. Kenmerkend is wel dat sommige organisaties en instituten geen belangstelling hebben, om aan de dialoog deel te nemen. Zo stellen de vakcentrale C47, de Vereniging van Economisten in Suriname (VES), de Stichting Projecta, de politieke partij, DOE, en bepaalde actievoerders zich op het standpunt, geen heil te zien in het opnieuw praten met de president.

Een ernstige verstoring is toch dat de coalitiepartner ABOP zich heeft gedistantieerd van het gevoerde beleid onder leiding van de president. Intussen heeft de vice president, die de politieke partij ABOP voorzit, op 7 maart de verkiezingscampagne van zijn partij aangevangen, en in niet mis te verstane wijze te kennen gegeven, dat hij gaat voor het presidentschap in 2025.

Professor Hubert Rampersad meent dat er op deze wijze geen beleid kan worden gemaakt en zegt dat de nationale dialoog niets zal opleveren. Volgens hem kan alleen productie in het land ervoor zorgen dat we uit de economische malaise komen. Rampersad vindt dat niet alleen het maken van plannen nodig is maar ook een beleid voeren dat erop gericht is productiebedrijven op te zetten en zo de productie in het land op te voeren.