Tijdens de receptie van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) i.n verband met hun 50-jarig bestaan, besteedde professor Anthony Caram aandacht aan één van de wettelijke hoofdtaken van onze Centrale Bank. “Ik zal mij concentreren op de taak van de Bank gericht op het bevorderen van prijsstabiliteit. Ik merk allereerst op dat prijsstabiliteit niet alleen afhankelijk is van het beleid van de Bank, maar van een samenspel van andere factoren. Stabiliteit in de staatsfinanciën, wisselkoersstabiliteit en groei in de reële sector zijn essentiële condities voor prijsstabiliteit. Van invloed op prijsstabiliteit is ook dat het aandeel van transacties in buitenlandse valuta’s in de totale bestedingen opvallend groot is. Deze laatstgenoemde factor houdt in dat de Bank bij het bevorderen van prijsstabiliteit, tegelijk moet streven naar stabiele wisselkoersen. Prijs- en wisselkoersstabiliteit zijn van wezenlijk belang. Zij scheppen een klimaat dat reële economische groei en vooruitgang bevordert en onze inkomens en vermogens beschermt”, aldus Caram.

Volgens Caram vergt het veiligstellen van stabiliteit echter een prijs in de vorm van het vasthouden aan een zero tolerance budgettaire en monetaire discipline. “Helaas heeft het juist aan deze discipline gedurende bepaalde perioden te vaak en te langdurig ontbroken. Het veronachtzamen van de discipline vloeit mede voort uit een bij bepaalde van onze beleidsvoerders ingeslopen misvatting. Zij gaan ervan uit dat de staat de effecten van negatieve externe schokken op onze economie kan compenseren door een consumptief geaard expansionistisch budgettair en monetair beleid. Mede als gevolg van deze misvatting veronachtzamen budgettaire autoriteiten te vaak de ervaringsregel dat de staatsuitgaven redelijk in balans dienen te staan met de ontvangsten. Zij verliezen evenzeer uit het oog dat tekorten alleen mogen worden gedekt door leningen die voldoende vruchten afwerpen om te voldoen aan toekomstige schuldverplichtingen”, zegt Caram.

Ontsporing economie

Verder zegt Caram, dat de moederbank op haar beurt de ervaringsregel veronachtzaamt dat de geldstroom in de pas moet lopen met de beschikbare goederen- en dienstenstroom. “Tevens verzuimt zij erop toe te zien dat de geldcreatie voldoende wordt gedragen door geldtoevoer uit het buitenland om het aanbod van deviezen op peil te houden. Het veronachtzamen van de aangeduide ervaringsregels roept negatieve effecten op en leidt op den duur tot ontsporing van onze economie.” Er is volgens hem dan per saldo geen sprake van compensatie van de door externe factoren veroorzaakte schade. “Het beleid werkt contraproductief met grotere armoede tot gevolg. Vervolgens moeten wij noodgedwongen pijnlijke herstelprogramma’s uitvoeren, welke ons in eerste instantie verder van ons doel brengen’’, zegt Caram.  “Voor de bevolking is het teleurstellend dat het bij uitvoering van herstelprogramma’s eerst slechter gaat, alvorens het beter kan gaan.”