“Bij de geldtransactiekantoren zijn administratieve sancties gering. Er zijn strikte toegangsregels die de toetreding van cambio’s tot de sector vrij moeilijk maken. Er is eveneens een strikt beschreven aanvraagprocedure die gevolgd moet worden, en documentatie met betrekking tot het management en de bedrijfsoperaties die moeten worden ingediend bij de CBvS. Daarnaast is de steun van de supervisie van internationale verenigingen, waarbij de geldverzendkantoren zijn aangesloten, ook een toegevoegde waarde. Er is sprake van een kleine bedrijfsomvang en eenvoudige soort van dienstverlening (alles wordt lokaal afgehandeld), maar er is dagelijkse rapportage aan de supervisors”, aldus de publieke versie van het NRA- rapport. Aan de andere kant is volgens de NRA het lage niveau van AML-bewustzijn bij het identificeren van hoog risicoprofielen, een punt van zorg. Bovendien hebben bijna alle geldtransactiekantoren een (internationale) toezichthoudende unie met zeer strikte regels. “Er is geen gestructureerd Human Resources beleid (bij cambio’s) met betrekking tot het kennisniveau en de trainingen inzake AML/CFT voor compliance medewerkers. De vereisten worden veelal afgestemd op die van de CBvS als toezichthouder. Bij geldverzendkantoren geldt hetzelfde beeld als bij de cambio’s. Echter is het instapniveau van het personeel bij deze kantoren hoger, en vanwege de eisen van de externe/internationale vereniging is er een strikte screening van personeel, hun kennisniveau, maar ook van hun bekwaamheid bij het implementeren van de verfijnde werkwijze, voorgeschreven door de vereniging. De feitelijke bescherming van het personeel is niet geregeld en hun optreden is niet 100% onafhankelijk. Daarnaast zijn er weinig interne regelingen inzake bescherming van de organisatie”, stelt de NRA.

‘Suspicious transaction reporting’

Met betrekking tot de geldverzendkantoren is er een strenge rol van de externe/internationale vereniging. Bij deze kantoren zijn de systemen ter identiteitsverificatie ook verbonden met watchlists en andere informatiebronnen. Bij cambio’s is er sprake van simpele ‘on-spot’ transacties en vindt er per transactie en ‘suspicious transaction reporting’ (STR), regelmatige (dagelijks) rapportage plaats aan de CBvS en de FIU. Het systeem van de geldverzendkantoren is verfijnder en geïntegreerd met de internationale unie. “De cambio’s hebben geen toegang tot enige databank ter verificatie van de identiteit van hun cliënten. De ID-kaart is in beginsel het identificatiebewijs waarmee cliënten zich op voorhand identificeren. Naast de ID-kaart wordt voor de CDD, additionele documentatie opgevraagd zoals een CBB-uittreksel en een KKF-uittreksel”, concludeert de NRA.

Cliënten

Geldverzendkantoren hebben via hun buitenlandse/externe unie’s wel toegang tot informatie inzake internationale controlelijsten, ter identiteitsverificatie van cliënten. Zij verrichten een gedegen onderzoek inzake de identificatie en verificatie van cliënten, aangezien het hier namelijk een relatie betreft tussen twee partijen, alsook twee organisaties/bedrijven die ervoor moeten zorgdragen dat de geldovermaking tot stand komt.

Bij de geldverzendkantoren zijn de systemen ter identiteitsverificatie ook verbonden met watchlists en andere informatiebronnen. “Er is een vereniging van cambiohouders in Suriname. Zij zijn ook partner bij gesprekken met de CBvS inzake regulering van de financiële situatie in Suriname, zeker in tijden waar de koers een enorme spurt neemt en zich een zwarte markt voor de valutatransacties ontwikkeld. De vereniging werkt ook aan de bewustwording van de ML-dreigingen binnen de sector en de regulering zoals wordt voorgesteld door de CBvS. De geldverzendkantoren hebben geen lokale vereniging, wel binnen de union (internationaal) waaronder ze vallen”, zegt de NRA.