– Beroep. De raadsadviseur Kanhai verklapt in een ochtendblad, dat de gedachte rondwaart er misschien wel ‘hoger beroep’ wordt aangetekend, tegen het vonnis dd. 10 Maart 2015 van Dino Bouterse. Ook een meer gewenste onderhandeling over de fysieke straflengte, zou op enige termijn gaan plaatsvinden. Via de Amerikaanse media werd aangemeld, dat een vordering bekend werd om Dino te verhuizen naar een gevang in de ‘Sunshine State Florida’, waar hij ‘de familie’ wat makkelijker kan of zou kunnen ontmoeten. Staat de goede burger, natuurlijk altijd vrij in. Neen heb je, ja kun je misschien krijgen? Ook met de kennis van nu. En die mag worden gecompleteerd, met een artikel onder de titel: “Son of Suriname Pre Gets 16 Years in Sting”. Website: http://www.courthousenews.com/2015/03/10/son-of-suriname-prez-gets-16-years-in-sting.htmen waarin hoofdaanklager Preet Bharara onder meer het volgende aan het eind wilde zeggen: – The 195-month sentence is a bit over a year more than what defense attorneys requested, and more than a decade below the minimum of the prosecution’s sentencing range. Manhattan U.S. Attorney Preet Bharara lauded Bouterse’s “…lengthy prison term…” for his “…odious crimes…”. “Dino Bouterse was supposed to oppose terrorism…”, Bharara said in a statement. “Instead, Bouterse betrayed his official position and tried to support and aid Hezbollah, including his agreement to assist Hezbollah in acquiring weapons, and conspiring to import cocaine to the United States”. Bouterse’s lawyers did not respond to a request for comment by press time. En dan de “New York Post” die vader Bouterse er weinig gecensureerd keihard bijhaalt, ons land onderuithaalt en de wereld leest dan geschrokken via ‘Google alerts’ mee: “Son of drug-trafficking president gets 16 years in terror case”. The son of Suriname President Dési Bouterse got a big break from a sympathetic judge Tuesday when he was sentenced to 16 ¼ years in prison for attempting to assist the terrorist group Hezbollah in planning attacks on the US and conspiring to import cocaine. With the government seeking at least 30 years to life in prison for Dino Bouterse — whose father Desi Bouterse is the drug-trafficking president of Suriname – Manhattan federal Judge Shira Scheindlin decided to go light on the defendant. The judge – who’s best known for infuriating the NYPD by ordering an overhaul of its stop-and-frisks procedures — agreed with Bouterse’s lawyers that there is no proof a threat to the US was imminent despite their client getting caught in an undercover federal sting operation agreeing to help Hezbollah set up terror training camps in his country in exchange for $2 million.
http://nypost.com/2015/03/10/son-of-drug-trafficking-president-gets-16-years-in-terror-case/ En dan verder in het artikel: – ‘His father, President Dési Bouterse, was convicted in absentia by a Netherlands court in 1999 of smuggling over 1,000 pounds of cocaine into the country — but never served any prison time. The elder Bouterse is a former military dictator accused of human-rights violations, including the killings of 15 political opponents in December 1982. He ruled the tiny country from 1980 to 1987 and regained power in 2010’. Tot zover twee veelzeggende artikelen uit de persmedia in New York, welke inmiddels worden ondersteund en onderschreven, door tientallen artikelen op 10/11 Maart 2015 verschenen, over epiloog en val van het gordijn in de Dino-case. Van New Zeeland, over de Carrribean heen tot aan Alaska, in vele tientallen media verschenen. Een klap voor de soevereiniteit van ons land. “Suriname quo vadis!?”. Volgens Panka uit de Para is er helemaal niets aan de hand, met de positie van het staatshoofd, het land of zijn samenleving. Zegt wel weer minder over de case van Dino, zijn persoon of over het staatshoofd…, maar meer nog over de morele waarden en normen die een parlementair ingezworen Panka –in naam van ons volk– nog denkt hoog te kunnen houden en vanuit staatsrechtelijke posities in dit land, nog even de schadeloosstellingen door hem gretig te ontvangen en aan hem mag uitkeren. Over de meer corrupte gedachteontwikkelingen en conservering daarvan gesproken. Nog zo een. Te midden van het politieke tumult, dat zich in Den Haag voordeed, waarbij een minister en een staatssecretaris uit puur politiek fatsoen aftraden (…), kwam in het NOS-Journaal van dinsdagavond –voor een ieder in Nederland waar en op te nemen– een totaal buitenzinnig geraakte Abrahams in beeld. Een uit de slof geschoten en door dwaze drift overmande exponent (…), welke de USofA indirect van alles en nog wat beschuldigde. Kwam erop neer, dat men het niet moet wagen ‘hem’ zijn ‘volksleider’ af te pakken. Moet vooral Abrahams, steeds vaker blijven roepen. De vraag waarom de vertoonde hartstocht en welk belang ermee wordt gediend…, is al enige tijd ‘vierkant’ beantwoord.

– ECON. De Euro daalde woensdag verder ten opzichte van de US-dollar en andere munteenheden. Door het beleid van de Europese Centrale Bank (ECB) wordt de Europese munt alsmaar goedkoper tegenover andere wereldmunten. Tegen 12.30 uur West-Europese tijd was een Euro ongeveer 1,0570 dollar waard. Dinsdag zakte de Europese munt al naar het laagste punt sinds 2003, met een prijs van 1,08 dollar. In 2015 heeft de euro inmiddels 12 procent van de waarde verloren. De oorzaak is het beleid van de ECB om maandelijks voor 60 miljard Euro verpakte leningen en staatsobligaties op te kopen op de financiële markten. Sinds afgelopen maandag is de centrale bank gestart met het omvangrijke opkoopprogramma –kwantitatieve verruiming in jargon– waar tot en met September 2016 ruim 1.100 miljard Euro aan uit wordt gegeven. Tegenover de Britse Pond Sterling daalde de Euro woensdag 0,5 procent, naar 0,70 pond, het laagste niveau sinds november 2007. Ook tegenover de Japanse Yen daalde de Euro. Er moet nu 128 Japanse Yen worden neergelegd voor de Europese valuta, een dag eerder was dat nog 130 Yen.

– Yami. Een enorme hoeveelheid Ganja ofwel Yami, een “high grade” marihuanasoort werd in een container op de Nieuwe Haven ontdekt. De anti-narcotica afdelingen van de politie en de douane zijn op de zaak gezet. Het onderzoek duurt voort.

– Koloniale oorlog. “Politionele actie I en II…”, waren verbloemnamen. Waar is de toegezegde subsidie voor onderzoek door Gert Oostindie naar toe verdwenen? De rechterlijke macht neemt nu wel het voortouw in ontluistering van de wreedheden vanuit Den Haag geïnitieerd, na wat de Japanners eerder aanrichtten. NOS.nl: – ”De kinderen van mannen die tussen 1946 en 1949 in Nederlands-Indië door het Nederlandse leger zijn geëxecuteerd, hebben recht op een schadevergoeding. Dat bepaalde de rechtbank in Den Haag dinsdagmorgen. Eerder kreeg een aantal weduwen ook al een financiële compensatie. Vanwaar die schadevergoedingen? Wat gebeurde er ook alweer tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog en wat was de rol van het Nederlandse leger? Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog verklaarden veel koloniën zich onafhankelijk van hun Europese heersers. Vooral in Azië en Afrika vond een grote dekoloniseringsgolf plaats. Tot grote tegenzin van Europese grootmachten, die hun waardevolle overzeese grondgebied zagen verdwijnen. Onafhankelijkheidsverklaringen leidden dan ook bijna altijd tot gewapende conflicten. Nederlands-Indië was daarop geen uitzondering. De Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog begon in augustus 1945, kort na de capitulatie van Japan, dat sinds 1942 de kolonie bezette. Er ontstond een machtsvacuüm na het vertrek van de Japanners. Indonesische nationalisten riepen de Republiek Indonesië uit, terwijl de voormalig heerser Nederland, juist zijn gezag wilde herstellen. Over de term ‘politionele actie’ is veel te doen. De Nederlandse regering probeerde het voor te stellen als een ‘beperkte politieactie’. Critici spreken liever over de Nederlands-Indonesische Oorlogen. Politioneel was in dit verhaal een ‘eufemisme’ voor militair, want met harde hand werd de onafhankelijkheid van Nederlands-Indië, de kop ingedrukt. De acties worden gezien als een zwarte bladzijde in de Nederlandse geschiedenis. Een dieptepunt tijdens de vijandelijkheden is het bloedbad van Rawagede op 9 december 1947 op West-Java. Nederlandse militairen executeerden enkele honderden mannelijke inwoners. Een aantal weduwen van deze mannen maakte met succes de gang naar de rechter. De Nederlandse regering bood in 2011 officieel excuses aan en betaalde een schadevergoeding van 20.000 euro aan negen nabestaanden. Voorloper van de eerste politionele actie was de gebeurtenis op Zuid-Celebes, zoals Zuid-Sulawesi toen heette. Het verzet tegen de Nederlanders was sterk in dit gebied. Onder leiding van kapitein Westerling werd meedogenloos opgetreden. In diverse dorpen werden standrechtelijke executies voltrokken. Grote aantallen mannen werden gedood, maar het precieze aantal slachtoffers is omstreden. Ook naar aanleiding van deze affaire moest de Nederlandse regering door het stof. Er werd opnieuw excuses aangeboden. De rechter bepaalde dat ook hier weduwen recht hadden op een schadevergoeding. Er werd een schikking getroffen met tien weduwen van wie de mannen in 1946 en 1947 door Nederlandse militairen op Zuid-Sulawesi zijn doodgeschoten. Vandaag maakte de rechter bekend dat ook de kinderen van de doodgeschoten mannen op Zuid-Sulawesi recht hebben op een financiële compensatie. Tijdens de vier jaar durende militaire aanwezigheid van Nederland vielen aan Indonesische zijde naar schatting 150.000 doden. Dat waren zowel slachtoffers van Nederlands militair optreden als van geweld door de Indonesische nationalisten tegen politieke tegenstanders en vermeende pro-Nederlandse elementen onder de eigen bevolking. Door internationale druk kwam er in mei 1949 een eind aan de vijandelijkheden. Waar de eerste politionele actie voor Nederland een militair succes was, liep de tweede politionele actie uit op een deceptie. Kort na het begin kwam de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties in een spoedzitting bijeen. Onder internationale druk moest Nederland de vijandelijkheden onmiddellijk staken. Uiteindelijk vond op 27 december 1949 in Amsterdam de soevereiniteitsoverdracht plaats. Vanaf dat moment had Nederland niets meer te zeggen in Indonesië. De eerste vijandelijkheden waren tussen Indonesische nationalisten en Britse troepen, die strategische plekken in de archipel hadden ingenomen. In maart 1946 mengden ook Nederlandse troepen zich in de strijd. De Nederlandse militaire aanwezigheid in Indonesië duurde vier jaar. Meer dan 100.000 Nederlandse troepen waren in de archipel actief. De oorlog had voornamelijk het karakter van een guerrillastrijd. Uitzondering daarop waren de ‘politionele acties’ door het Nederlandse leger op Java en Sumatra, een term voor militair optreden met als doel opstanden in de kolonie neer te slaan. Tot zover NOS.nl. In al de eeuwen dat Nederland in Indonesië de baas wilde of dacht te spelen, heeft niet een provincie of gebiedsdeel zich ooit geheel laten onderwerpen, zodat over de gehele archipel het koloniaal gezag onverstoord kon heersen. De Gordel van Smaragd is met de kennis van nu onoverwinnelijk gebleken. Het meest belastende materiaal uit 1969 en weer in 2012 opdook. Video 1. http://www.npo.nl/altijd-wat/14-08-2012/NCRV_1530137http://www.volkskrant.nl/buitenland/kapitein-westerling-geeft-in-tv-interview-wandaden-op-zuid-celebes-toe~a3300918/ Video 2. !http://www.nrc.nl/nieuws/2012/08/14/westerling-erkende-executies-op-zuid-sulawesi-in-opgedoken-interview-uit-1969/ http://nos.nl/artikel/406740-tvinterview-westerling-opgedoken.html Video 3. http://www.npo.nl/altijd-wat/14-08-2012/NCRV_1530137/POMS_NCRV_122134 http://www.isgeschiedenis.nl/nieuws/raymond-westerling-over-missie-zuid-celebes/

– Budget. Er gaat informatie rond, dat de Begrotingsbehandeling van Staat, na indiening van de documenten in October 2014, nu pas van start zal mogen gaan. Men ‘benne & blijve’ daarbij dan ook nog benieuwd, wat er additioneel aan hedendaagse geruchten mag blijken aan te kleven. Zo is een aantal mensen driftig aan het speculeren geslagen over een op stapel zijnde heftiger mededeling van het staatshoofd, ter zake de toekomst van Suralco/Alcoa, de mijnconcessies, de aluinaarde raffinaderij en de ‘hydro energieplant’ te Afobakka en een cruciale switchyard te Paranam. Kortom de bauxietindustrie als geheel, overwegende de Brokopondo Overeenkomst. Een zaak die enkel door en in de volksvertegenwoordiging kan en mag worden besproken. Niet door een mandaatloze regering. Allemaal volgens verhaal ingegeven, door een nog formeel aan te kondigen komst van enige topvertegenwoordiging uit de vertrouwde aluminium moloch. Wel zou er een verklaring van de multinational Alcoa of de Suralco binnen vier en twintig uur na heden moeten volgen. Zo wordt bevestigd.

Justitia Pietas Fides MMDCCIX