Wat zijn wij in de komende jaren van plan met ons geliefd Suriname? Willen wij de democratie en rechtsstaat beschermen en behouden of zullen wij de deur van dit land open gooien om er een totale rogue state van te maken waarbij schurken, zakkenvullers, drugsdealers, witwassers en maffioso figuren, totaal de dienst zullen uitmaken en de trias politica, de belangrijkste drie steunpilaren van de ware democratie, nog maar slechts een farce zal blijken te zijn? Zullen wij het zover laten komen, dat rechterlijke vonnissen niet langer worden gerespecteerd en of geëerbiedigd, omdat het bepaalde personen en groepen beter uitkomt en wel louter om bepaalde belangen te kunnen behartigen en of beschermen? En juist omdat er thans signalen uitgaan die erop duiden, dat de mogelijkheid wél bestaat dat we met dit land die richting opgaan, is het van belang dat men zowel nationaal als extern, de alarmbel luidt. Het is toch meer dan zorgelijk, dat er na jaren, vonnissen in het 8 decembermoorden strafproces worden gewezen en dat er nu lieden zijn die deze rechterlijke beslissingen als onwaardig en onterecht in twijfel wensen te trekken? Het is zelfs zo ernstig, dat men de zaak als een politieke actie wenst te zien en zelfs de bereidheid toont, maatregelen te nemen die democratie en rechtsstaat in groot gevaar zullen brengen. Wanneer niet slechts binnen de grenzen van onze republiek bezorgdheid wordt geuit over de wijze waarop niet-rationeel denkenden op de beslissingen van een Krijgsraad zouden kunnen reageren en daarmede de rechtsstaat in groot gevaar brengen, dan wordt dat bestempeld als inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Suriname. Wel, het innemen van een dergelijke positie vanwege de overheid, is natuurlijk kletskoek. Wanneer democratisch bestuurde landen tot de slotconclusie komen, dat de democratische rechtsstaat in gevaar kan worden gebracht door eventueel irrationeel handelen van bepaalde personen en instanties die een emotionele band hebben met veroordeelde personen, dan belet niemand deze staten, daarover hun mening te geven. In het geval van de decembermoorden hebben de diplomatieke missies van de Verenigde Staten en lidlanden van de Europese Unie, alvast hun mening gegeven over het 8 Decemberstrafproces en dat wordt gezien door de Surinaamse regering als inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Suriname. Dat bepaalde staten stelling nemen tegen regiems die het niet zo nauw nemen met schendingen van de mensenrechten en de grondwet van hun land, is geen onbekend fenomeen. In het geval van Venezuela, waar de despoot Maduro nog steeds door ondersteuning van het leger het volk onderdrukt en het land naar de totale verdoemenis aan het helpen is, hebben de Verenigde Staten van Amerika en de EU-lidstaten, ook hun steun aan en erkenning van de dictator opgezegd. Ook in het geval van Venezuela, bleef de regering Bouterse Maduro zwaar ondersteunen en stellen zich niet in te laten in de binnenlandse aangelegenheden van dat land. Het Bouterse regiem heeft hiermede getoond totaal geen piëteit te hebben met onder meer de 5 miljoen Venezolanen die inmiddels de ellende in het land hebben weten te ontvluchten. Maar juist omdat men al geruime tijd ervan op de hoogte is dat westerse democratisch bestuurde staten op een gegeven moment een waarschuwend soortgelijk geluid als in de kwestie Venezuela zouden laten horen, en dan in het bijzonder in de 8 december 1982 kwestie, is men zich in een strategie van niet-inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van staten gaan vastbijten. Nou, de regering Bouterse mag er zeker van zijn, dat machtige landen waarmede wij diplomatieke relaties wensen te onderhouden, hun stem zullen laten blijven horen, vooral wanneer het op wankelen van de rechtsstaat in dit land aankomt. In de komende tijd zal blijken of Bouterse, zijn regering en politieke aanhang, zover zullen willen gaan om de rechtsstaat te ontwrichten, alleen maar om de positie van een persoon en veroordeelde, te waarborgen.