De regering Bouterse is vast van plan zo kort voor de verkiezingen van volgend jaar, dit land voor de zoveelste maal te verbinden aan een grote buitenlandse lening van maar liefst 150 miljoen dollar. Dit geld wil ze betrekken bij Oppenheimer en de Republic Bank. 120 miljoen moet gelijk naar de rekening van de Alcoa, waarna ze de officiële overdracht van de Brokopondo Krachtcentrale tegemoet kan zien en de overige 30 miljoen denkt ze te besteden aan niet specifiek genoemde overheidsuitgaven, die dan verbonden zouden zijn aan de staatsbegroting. Zoals wij al eerder schreven, is het helemaal niet duidelijk, waarin de 30 miljoen dollar zal worden gestoken. Het zal ons niet verbazen als dit geld verdampt in populistische maatregelen om zo het stemgedrag op 25 mei in haar voordeel te beslechten. Maar aan elke grootschalige lening zijn voorwaarden verbonden en natuurlijk ook aan de lening die zal worden afgesloten met Oppenheimer en de Republic Bank, want ook deze instanties willen er natuurlijk zeker van zijn, dat de afbetalingen inclusief rente, geen problemen in de nabije toekomst zullen opleveren. Over wat er zoal is afgesproken met de kredietverleners, is er natuurlijk zoals gewoonlijk geen transparantie naar de samenleving toe betracht. Maar Suriname is klein en natuurlijk blijven heel wat zaken niet geheim en hebben verschillende personen en instanties inzage verkregen in documentatie die aangeeft, dat er bepaalde impopulaire maatregelen zullen moeten worden doorgevoerd in het kader van de verstrekte lening van Oppenheimer en de Republic Bank. Zo moeten bijvoorbeeld de stroomtarieven per 1 januari 2020, met minimaal 20 procent de lucht in. Of de regering de euvele moed zal kunnen opbrengen de tarieven voor elektriciteit zo kort voor de verkiezingen drastisch te verhogen, blijft een open vraag en zal bij een eventuele doorvoering, zeker politieke zelfmoord tot gevolg hebben. Maar de regering Bouterse kennende, zal ze de lening aangaan en daarna naar uitwegen zoeken om zuiver uit politiek zelfbehoud, de overeenkomst te schenden. Deed ze destijds toch ook na een eerste miljoenenlening van het IMF te hebben aanvaard en daarna de tweede tranche niet te accepteren, omdat de impopulaire maatregelen die daaraan verbonden waren, te zwaar zouden wegen voor de Surinaamse samenleving. Het populisme en de drang tot overleving van het eerste kabinet Bouterse, kwam toen ook overduidelijk tot uiting. Nu wordt er wederom geëist, dat de stroomtarieven omhoog moeten en wel onder dwang van de nieuwe kredietverleners. In de komende weken zullen we zien of dat daadwerkelijk wordt doorgedrukt ten laste van de gehele Surinaamse samenleving. Bij de overname van de Brokopondo Krachtcentrale zou eigenlijk en wel gevoeglijk aangenomen mogen worden, dat de stroomtarieven op zijn minst stabiel zouden kunnen blijven, omdat de elektrische opwekking waar we thans de volledige controle over krijgen, van waterkracht afkomstig is en niet door het verstoken van fossiele brandstof tot stand komt. De regering heeft naar onze mening, nu de taak het volk zo snel mogelijk te vertellen wat het te wachten staat en dan wel met betrekking tot wat bekokstoofd is bij de leningsovereenkomst met Oppenheimer en de Republic Bank. Ze dient zich wel te realiseren, dat een verdere verhoging van de stroomtarieven zwaar verkiezingsverlies zal opleveren. En als ze de verkiezingen dan toch verliest, dan zal het voor de winnaars duidelijk worden met wat voor een valkuil ze is opgezadeld.