“Politicologen en bestuurskundigen zitten niet in het machtscentrum en kunnen niet ervoor zorgen dat het kiesstelsel gewijzigd wordt. Dat moeten de politieke partijen in het machtscentrum doen. Wij kunnen alleen lezingen houden en politieke partijen adviseren”, is de reactie van bestuurskundige August Boldewijn op een ingezonden stuk van de politieke partij Strei!, waarin de partij stelt dat het kiesstelsel burgers met super stemrecht creëert. Als voorbeeld haalde de partij het district Coronie aan, waar 827 mensen goed zijn voor 1 zetel, terwijl in Para-maribo 6.600 stemmers 1 zetel opleveren.
De vragen die aan de politicologen en bestuurskundigen in het stuk werden gesteld, waren: ‘Hebt u werkelijk deze schending van het gelijkheidsbeginsel gemist? Kon u niet voorzien dat deze ongelijkheid onherroepelijk leidt tot corruptie van zowel de burgers als de politici?’
Boldewijn: “We hebben dat inderdaad ge-zien, maar de vraag is als we in het machtscentrum zitten om daar verandering in te brengen.’’ Hij noemt de opmerking van de politieke partij terecht en geeft aan dat de zetelverdeling in de districten volgens het evenredig stelsel geschiedt. Echter bij de kiesregeling is er geen memorie van toelichting opgenomen. Die zou volgens Boldewijn moeten aangeven op grond waarvan de zetelverdeling in de verschillende districten plaatsvindt. ‘’Toen de wet werd aangenomen, heeft geen enkele politieke partij zich daartegen verzet. Ook jaren daarna is dat niet gebeurd.’’ Boldewijn zegt dat ook nu, bij de wijziging van de kieswet, er niet veel daarover is gesproken. Men heeft zich meer gericht op de pre-electorale combinaties.
“De politieke partijen aan de macht in het parlement moeten hierop wijzen. Het volk gaat niet protesteren hiertegen”, stelt Boldewijn.
Een eventuele oplossing hiervoor zou zijn het opdelen van de administratieve districten in kiesdistricten met evenredige kiesgebieden met een duidelijke verklaring in de wet waarom daarvoor gekozen wordt. De zetels in het parlement zouden dan over twee organen verdeeld moeten worden waarbij elk district door twee kandidaten vertegenwoordigd wordt in het parlement. Deze kandidaten moeten op hun beurt in contact staan met de ressort- en districtsraden.

door Priscilla Kia