De actievoerders onder leiding van Xaviera Jessurun van The Next Generation Movement, hebben zich gisteren begeven naar het Uitvoeringsorgaan, alwaar zij hun beklag hebben gedaan over de basiszorg (BaZo). Het is de derde dag van de acties, deze dag was gericht op de gezondheidszorg in ons land. Tijdens de tweede actiedag op 23 maart, werd de brief waarin The Next Generation het vertrouwen in de regering opzei, aangeboden aan De Nationale Assemblee (DNA). De opkomst was gisteren gering, maar dit had geen invloed op de vastberadenheid van de actievoerders, ook de harde regen kon ze niet weerhouden. De verzamelplek was het monument van Gerechtigheid en Vrede aan de dokter Sophie Redmondstraat. Verschillende actievoerders kwam aan het woord alvorens de groep vertrok naar het gebouw van de Zorgraad aan de Henck Arronstraat. De eis van de actievoerders staat nog recht overeind, namelijk dat de regering naar huis moet. Een deel van de groep had zijn mening over de regering op bordjes kenbaar gemaakt. De volgende actiedag en de locatie worden nader bekendgemaakt.

De regen hield Xaviera Jessurun, trekker van The Next Generation ook niet tegen om de microfoon te pakken. Zij gaf aan dat wij in het land geen verantwoordelijke regeerders hebben, maar dat zij, de actievoerders, wel verantwoordelijke mensen zijn. Daarom is er gekozen om een bezwaarschrift in te dienen bij het Uitvoeringsorgaan, dat belast is met de uitvoering van BaZo. Alle actievoerders kregen een koie van het bezwaarschrift. Deze zijn deels persoonlijk afgegeven en deels in de brievenbus gedeponeerd.

Volgens de actievoerders is snelle en adequate medische hulp alleen bestemd voor mensen van de regering. Zij merkten op, dat er binnen de kortste keren een vliegtuig wordt gepakt om naar het buitenland te gaan voor een geneeskundige behandeling, terwijl deze zorg niet gegarandeerd is voor het volk. Dat leden van de overheid voor medische hulp naar het buitenland vertrekken geeft volgens hen aan dat de overheid zelf geen vertrouwen heeft in haar eigen gezondheidszorg. Zij gaven aan dat er geen hulp is voor de gewone burger, tenzij de samenleving zelf inkomt. Er werd een minuut stilte gehouden voor de mensen die op een dergelijke wijze hun leven hebben verloren.

door Johannes Damodar Patak