In De Nationale Assemblee werd de vorige week de Anticorruptiewet na jaren van beraadslagingen en frustraties bij velen in het college en daarbuiten die de wet aangenomen wensten te hebben, toch eindelijk na een aantal amenderingen met een ruime meerderheid geaccepteerd. De wet zal binnenkort na publicatie in werking treden. Nu reeds zijn er politici die de nodige vraagtekens plaatsen bij de wet zijn werking in de praktijk en of de controle op de naleving wel op de juiste wijze zal geschieden en of de wet wel verbetering zal brengen en de algehele corruptie die ingeworteld is in deze maatschappij, zal kunnen terugdringen. Corruptie is namelijk een verwerpelijke ‘way of life’ geworden in deze maatschappij en velen, vooral binnen het ambtelijke, hebben hun algehele levensstandaard, erop ingesteld. We kennen allemaal de fenomenen van tyuku , elkaar helpen en regelen. Het regelen liep echt vaart in de jaren ‘60 van de vorige eeuw toen velen door politici om zuiver politiek gewin en het veroveren en prolongeren van staatsmacht, werden geregeld. Je werd geregeld door een of meerdere politieke partijen met tal van zaken, als je je loyaliteit ten opzichte van de politieke guru of de partij duidelijk demonstreerde. In de loop der jaren is de corruptie zich gaan institutionaliseren binnen het ambtelijke en werden processen ter verkrijging van met name vergunningen en domeinland vertraagd met de bedoeling geld af te troggelen van belanghebbenden. Politieke partijen en hun leiders plegen openlijk of op subtiele wijze nog steeds handelingen die alles te maken hebben met corruptie en vertalen zulks onder de noemer helpen en regelen. Een baantje, een vergunning een stuk terrein, een volkswoning, in ruil voor bijna slaafse loyaliteit aan de politicus of de partij. Nepotisme en cliëntelisme voeren daarbij de boventoon. Wie iets in dit land gedaan wenst te krijgen binnen het ambtelijke of de politiek, moet ervan uitgaan dat corruptie al decennia plaatsvindt en zelfs wordt aangemoedigd. Vaak is het zo dat een persoon die bescheiden dient te verkrijgen van ambtenaren bij daadwerkelijke en opzettelijke vertraging bij de verstrekking van de documenten, zelf met het voorstel komt wat smeergeld te betalen, omdat hij of zij geen zin heeft maanden of jaren achtereen van het kastje naar de muur gestuurd te worden. Als politici zelf toegeven, dat het helpen geschiedt in het belang van de politieke organisatie en haar voortbestaan, dan is het bewijs geleverd, dat de corruptie een kanker in de maatschappij is die haar uiteindelijk de das zal omdoen. Als een vakbondsleider die deel uitmaakt van de coalitie, kenbaar maakt dat hij de corruptie op het ministerie van RGB spuugzat is, dan geeft dat aan hoe ernstig de zaak wel is. Er is dan wel een Anticorruptiewet aangenomen, maar wat dan nog? Zullen alle corruptiegevallen hun weg vinden naar de politie, het Openbaar Ministerie en de strafrechter, of wordt het weer een situatie van names and faces waarbij de ‘kleine’ kruimeldief naar Santo Boma moet, maar de invloedrijkere patjakker met connecties in de regering in alle vrijheid zal mogen doorstelen. Men moet geen moment vergeten dat politieambtenaren, waaronder hulpofficieren, ook deel uitmaken van de ambtenarij en een salaris verdienen waar ze al tijden niet meer rond mee komen. En dat erop het Openbaar Ministerie ook mensen werken die hun leven lief hebben en ervoor zullen waken hun vingers te branden aan corruptie gevallen waarbij de verdachten levensgevaarlijke individuen zijn die er hun hand niet voor omdraaien, iemand te laten elimineren. Een wet aannemen in De Nationale Assemblee is mooi, maar dat wil nog niet zeggen dat je hem ten volle zal kunnen benutten in de praktijk. Onze strafwet zoals we die tot nog toe kennen, biedt naar onze mening voldoende mogelijkheden om corruptie te bestrijden. De Anticorruptiewet reikt wat meer handvatten aan om de oneerlijkheid binnen en buiten het ambtelijke te kunnen aanpakken, maar zal zeker de corruptie in haar geheel niet uitroeien. Mensen die uit eigen, vooral financieel voordeel altijd al corrupt zijn geweest en dienovereenkomstig hebben gehandeld, zullen niet met hun oneerlijkheid stoppen . Ze zullen op subtiele en geraffineerde wijze doorgaan met het helpen en regelen van anderen en zichzelf.