NPS-parlementariër Patricia Etnel noemt de financiële bijstand die mensen met een beperking van de overheid ontvangen, zakgeld. Etnel zegt dat de bijstand die zij ontvangen absoluut niet genoeg is en dat er geen beleid is voor mensen met een beperking in de samenleving.

Etnel geeft aan dat deze doelgroep extra aandacht moet krijgen, omdat zij een beperking heeft en veelal afhankelijk is van familie. Sommigen zijn dusdanig afhankelijk van anderen dat  zij niet veel voor zichzelf kunnen realiseren. “De toegang tot behoorlijk onderwijs is een probleem voor mensen met een beperking, slechts enkelen stromen door naar de universiteit”, haalt Etnel aan. Verder noemt ze huisvesting en infrastructuur, zaken die allemaal niet afgestemd zijn op  mensen met een beperking zijn.

Door de economische situatie in het land, komt ook deze doelgroep onder druk te staan. Onlangs heeft Stichting Wan Okasi voor mensen met een visuele beperking een inflatiecorrectie van 50 procent van de regering geëist. Etnel staat helemaal hierachter en vindt dat de financiële bijstand voor mensen met een beperking, die nu SRD 325 bedraagt, gelijkgesteld moet worden aan de algemene oudedagsvoorziening (AOV).

Het probleem is volgens Etnel waar het geld vandaar gehaald zal worden. Zij zegt dat zij daarom allang pleit voor het uitbreiden van de productie. “Suriname zou tegen deze tijd al cacao, kokosolie, cassave en palmolie moeten produceren, maar er is niets daarvan terechtgekomen”, zegt Etnel. Zij stelt dat de staat deze groep dusdanig moet behandelen dat zij rekening houdt met de problemen die deze groep heeft. Zij noemt het geval van Huize Betheljada triest en geeft aan dat het subsidiebeleid van de regering het meest waardeloze is in  veertig jaar.

door Priscilla Kia