Je komt naar De Nationale Assemblee en verklaart als deel van je betoog, dat het niet de eerste keer is dat het IMF geld aan een Surinaamse regering leent. Je geeft daarbij aan dat een regering van het Nieuw Front onder leiding van Ronald Venetiaan, al eerder geld van het IMF als lening heeft aanvaard. Dat doe je met de bedoeling jouw huidige gang naar het IMF voor het lenen van maar liefst 478 miljoen US-dollar te vergoelijken en al binnen enkele dagen wordt al duidelijk dat je als president van dit land wederom misleidend bezig bent geweest, want de leningsovereenkomst die het kabinet-Bouterse II met het IMF heeft gesloten en waar zoveel ophef over bestaat, is echt de eerste lening die het IMF aan dit land heeft verstrekt. Er is duidelijk verschil tussen gelden die verbonden zijn aan de zogeheten trekkingsrechten van het IMF en een lening zoals die thans door het IMF aan Suriname wordt verstrekt. De trekkingsrechten komen Suriname toe en het gaat om geld van dit land. Dat is inmiddels verklaard door Daniel Leigh, vertegenwoordiger van het IMF in ons land. Leigh heeft met zijn mededeling Bouterse op het verkeerde been gezet en duidelijk gemaakt dat de president een onwaarheid heeft verkondigd tegenover het gehele parlement van onze republiek. Het kan zijn dat de president door zijn niet krachtige kennis van monetaire aangelegenheden, een fout heeft gemaakt en het verschil tussen de trekkingsrechten van het IMF en een keiharde lening van hetzelfde instituut niet kent of dat hij dacht weer eventjes kwaadaardig te zijn tegenover een voorgaande regering van het Nieuw Front onder leiding van Runaldo Ronald Venetiaan. Wij weten namelijk, dat Bouterse geen gelegenheid zal laten voorbijgaan als hij de voorgaande Frontregeringen een hak zou kunnen zetten. Dat is hem dit keer dus zeker niet gelukt. Inderdaad is het zo dat Venetiaan op een gegeven moment de keus had met het IMF in zee te gaan toen Suriname door financieel en monetair wanbeleid van een vorige regering bestaande uit NDP-exponenten in ernstige geldproblemen was geraakt. Venetiaan op de hoogte gesteld van de ernstige en diepgaande voorwaarden gesteld door het IMF, besloot toen niet voor dit fonds te kiezen en bepaalde toen de zogeheten nul-optie. Venetiaan die wel begreep waar het allemaal op zou uitdraaien, namelijk zware belasting van de samenleving en niet te beschrijven pinaren, wees het IMF de deur. En dat heeft niets te maken met de trekkingsrechten waar Bouterse thans op terug denkt te kunnen vallen om met een verwijtende vinger richting de regering Venetiaan te wijzen. Venetiaan begreep dat een verdere verpaupering van het Surinaamse volk niet door de beugel kon. De 125 miljoen trekkingsrechten speelden daarenboven in de nadagen van het kabinet Venetiaan en de kwestie rond de nul-optie jaren daarvoor. De IMF-delegatie heeft inmiddels op een persbijeenkomst duidelijk trachten te maken dat wij als volk geen keus hebben en dat zonder een hulpprogramma, zoals thans door het IMF met goedkeuring van de regering Bouterse wordt doorgevoerd de pijn voor het Surinaamse volk veel zwaarder zal uitpakken. Wij kunnen ons niet helemaal voorstellen hoeveel pijnlijker de maatregelen van de regering met haar IMF-partner nog kunnen zijn. Nu reeds met de doorgevoerde en aangekondigde verdere maatregelen weten velen dat het zeer moeilijk uit te houden zal zijn en dat het voor velen totaal ondraaglijk wordt. Die meneer Leigh van het IMF kijkt net als zijn hoger gestelde bazen slechts naar audits en het verkregen cijfermateriaal. Of er nu honger geleden zal worden door dit volk, is voor het fonds en zijn medewerkers niet relevant. Wij moeten allemaal nog zien of de maatregelen die beloofd zijn ter ondersteuning van de sociaal zwakkeren, soelaas zullen bieden. En waar helemaal te weinig over gesproken wordt, is hoe wij als land in staat zullen zijn om al de honderden miljoenen dollars tijdig en volgens afspraak terug te betalen. We zijn weer bezig ons rijk te rekenen, terwijl er helemaal geen zekerheid is dat wij uit de aardolie- en goudsector genoeg zullen verdienen om al dat geld volgens afspraak en met rente te retourneren aan de financiers, in deze het IMF. Beloften en nog eens beloften worden het volk voorgehouden om het rustig te houden. Niemand kan je met zekerheid zeggen dat we terug zullen kunnen betalen. Alvast lopen bepaalde lieden binnen dit kabinet over van arrogantie en weigeren steevast een toegestoken hand van de Vereniging van Economisten in Suriname te aanvaarden. De voormelde vereniging zou een dubbele agenda hebben en de regering zeker niet vriendelijk gezind zijn. Gewoon te zot om hier nog te veel woorden aan vuil te maken. Met deze afwijzing wordt de gehele vereniging die zeker uit kundige economen bestaat, gedesavoueerd. Jammer, maar geeft natuurlijk weer aan dat men niet wenst toe te geven dat de regering Bouterse en haar monetair economen, in zoverre die aanwezig zijn, weigeren toe te geven dat ze in de afgelopen zes jaar er niets wezenlijks van gebakken hebben en ons thans aan het IMF hebben overgeleverd. We zijn thans financieel en monetair onder curatele gesteld door het IMF en het is gewoon niet anders. Het is moeilijk voor deze regering te verkroppen dat er van buitenaf steeds erop gewezen wordt dat er geen prudent financieel-economisch en monetair beleid gevoerd is en wordt en dat het roer omgegooid moet worden. We laten het allemaal liever over aan buitenlanders die ons bovendien handenvol geld kosten en erop uit zijn het volk telkenmale zwaarder financieel te belasten. Het gaat niet goed in het land en overal is de oprukkende verpaupering duidelijk te zien. Bedrijven sluiten gebouwen die niet langer een nodig onderhoud kunnen ondergaan. De overheid laat personen en instanties tot op heden in de kou staan door ze gewoon niet te betalen voor geleverde goederen en diensten en dan maar met verwijtende vingers wijzen naar anderen. Ook moet deze regering maar een keer ophouden te emmeren over een externe crisis die ons in deze situatie heeft doen belanden. De buitenlandse media melden elke dag over de vooruitgang in landen die in 2009 in een crisis belandden, maar die er al geruime tijd uitgekropen zijn. Wij zitten in de put door wanbeleid, verspilling en corruptie en door niets anders.