Annand Jagesar, CEO van Staatsolie, benoemt een zorgpunt over onze beroepsbevolking in een buitenlands medium: het gebrek aan hoger opgeleid personeel. De door hem genoemde oplossingen hebben te maken met pragmatiek: investeringen in het beroepsonderwijs en gerichte kennis- en arbeidsmigratie.

Beroepsonderwijs

Jagesar benoemt de realiteit: olie en gaswinning zelf is geen rechtstreekse banenmotor. De spin-off van logistiek, infrastructuur en dienstverlening wel, maar ook daar ligt de nadruk meer op kwaliteit dan op kwantiteit. Twaalf ongeschoolden zullen niet aan de veiligheidsvereisten voldoen om een reparatie te realiseren. Echter, het gaat niet alleen om academisch onderwijs. Taalkennis zal vanwege het internationale karakter, essentieel zijn. Accreditatie, bewijs en erkenning zullen het wervings- en selectieproces standaardiseren en versnellen. Beroepsonderwijs is essentieel bij de vorming van een breed middenkader dat actief inzetbaar is.

Om productie deadlines te halen, zal niet alleen gericht opgeleid personeel noodzakelijk zijn, maar ook ervaring en cultureel overbruggend leiderschap. Het bijeenkomen van culturen zo divers als Maleisisch, Frans, Amerikaans en de eigen Surinaamse smeltkroes, zal tolerantie, begrip en doelgerichtheid vereisen op managementniveau. Men ontwikkelt dat niet alleen in de schoolbanken. De flexibiliteit en tolerantie die daarvoor nodig zijn, worden door jaren intensief en gevarieerd werk ontwikkeld.

Jagesar heeft gelijk, dat de werving niet door toeval tot stand komt. Suriname is niet de enige productiebestemming. De arbeidsvoorwaarden en carrièreperspectieven zullen aantrekkelijk en competitief moeten zijn. Expats zullen op rechtszekerheid en veiligheid moeten kunnen rekenen. Bureaucratie moet geminimaliseerd worden en een dienstverlenende overheid zal met tact en enthousiasme, deze doelgroep moeten bedienen. Dat is geen taak voor Staatsolie alleen.

Suriname heeft een pensioengerechtigde leeftijd die ver beneden de norm ligt van ontwikkelde economieën. Op het meest productieve en meest geavanceerde moment van inzetbaarheid, verdwijnen onze krachten uit het arbeidsproces. Dit komt vanwege een doorgaand weinig waardevast pensioenstelsel, het systeem en de gepensioneerden niet ten goede. Er kan nog vijf tot zeven jaar aan participatie en inzet gehaald worden uit onze beste krachten.

Onder de Latijns-Amerikaanse migranten die nu al met tientallen duizenden in ons land aanwezig zijn, is een aantal bedreven en ervaren in de exacte sectoren, waar spin-off verwacht wordt. Het is aan de regering om te investeren in inburgering en het doorbreken van de taal- en cultuurbarrières.

Zonder de focus van beleidsmakers, kan alle regelgeving op het gebied van local content aangenomen worden, maar zal profijt van de industriële ontwikkeling niet naar Suriname of Surinamers gaan. De tijd voor gericht beleid is nu.