Een absurd aantal stembiljetten. Een inbraak bij het Centraal Bureau voor Burgerzaken (CBB), en geruchten van interne betrokkenheid. Een minister van Binnenlandse Zaken die zelf op de kandidatenlijst voorkomt. Een CHS-ondervoorzitter van wie zelfs het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB) als toezichthouder, de neutraliteit onvoldoende acht. Onregelmatigheden met DR- en RR-lijsten. Valse handtekeningen. Een staatshoofd dat zelf luidop uitspreekt: ‘Als er kwaadwilligen hiermee bezig zijn, kan je politieke partijen en tegenstanders uitschakelen.’ Een vicepresident die raast, tiert, scheldt, dreigt en beledigt naar aanleiding van deskundige en ervaren personen, die bereid zijn hun licht te laten schijnen op misstanden. Er is teveel toeval en ruis rond deze verkiezingen.

Toen de ABOP-aanhang massaal nedergedaald was op NIS, toen vijf jaar geleden Pakittow zijn hangmat ophing, men Walter Bouterse van brandstichting beschuldigde en Brunswijk erop wilde toezien, wat er met de stembiljetten aan de hand was, had die aanhang een belang te beschermen. Een belang dat zich vertaald heeft van minder dan 20 procent van het aantal stemmen naar 49 procent van de politieke invloed, vijf jaar lang. Met dezelfde argwaan en alertheid als ABOP toen wilde toezien, te krijgen waar zij meende recht op te hebben, zien anderen nu toe op het verloop van een integer en eerlijk proces. De ABOP weet dat eenzelfde percentage aan stemmen, zich dit keer niet gaat vertalen naar gouden kronen, EBS-directeursstoelen, concessies, vergunningen en lappen grond. Echter, dat is nog geen reden voor wangedrag en geen reden om als stoorzender op te treden, zeker niet met staatsmiddelen, staatsbevoegdheden en het overwicht van geen enkel ambt.

Als het op verkiezingen aankomt, is er geen ruimte voor uitzonderingen of bijzondere behandelingen. Wie valsheid introduceert, onzuiverheid toepast of denkt met dwang en intimidatie het resultaat te beïnvloeden, tornt aan de kern van de democratie. Wij hebben als jonge natie genoeg ellende meegemaakt als gevolg van openlijke dictatuur en de naweeën daarvan. Het laatste wat wij nodig hebben, is het nestelen van oneigenlijke machtscentra door figuren die het draagvlak niet op een eerlijke wijze weten op te bouwen onder het electoraat.