Parmessar: ‘Terugroepwet past niet in een moderne democratie’

De behandeling van de ‘Terugroepwet’ in De Nationale Assemblee (DNA) heeft geleid tot een scherpe afwijzing van NDP-fractieleider Rabin Parmessar. Tijdens de debatten gisteren sprak hij zich fel uit tegen het wetsvoorstel, dat politieke partijen de mogelijkheid biedt leden van volk vertegenwoordigende organen, terug te roepen. Parmessar noemde het wetsontwerp gedateerd en schadelijk voor de democratische principes van Suriname. Parmessar opende zijn betoog met kritiek op de timing van het wetsvoorstel, dat vlak voor de algemene verkiezingen van mei 2025, wordt behandeld. “Waarom juist nu?”, aldus Parmessar. Hij stelde dat het voorstel, ondanks een eerdere indiening, pas nu serieus wordt opgepakt. Dit roept volgens hem vragen op bij iedere goed geïnformeerde burger. Volgens Parmessar is het terugroeprecht zoals voorgesteld in de wet, een poging om volksvertegenwoordigers onder druk te zetten. ‘’We hebben hier te maken met een autoritaire benadering die volksvertegenwoordigers in een strak keurslijf wil dwingen. Dit is niet meer van deze tijd.‘’ Hij benadrukte dat politieke partijen hun leden ideologisch moeten scholen en ze vervolgens de ruimte moeten geven, naar eigen inzicht en in het belang van de natie te handelen. Parmessar haalde artikel 52 van de Grondwet aan, waarin staat dat de politieke macht bij het volk ligt. Hij voerde voorts aan dat het volk de samenstelling van de volksvertegenwoordiging bepaalt en dat politieke partijen hier geen inbreuk op zouden mogen doen. “Het is aan het volk om volksvertegenwoordigers verantwoordelijk te houden, niet aan politieke partijen.” De NDP-fractieleider wees op verschillende negatieve effecten, die het wetsvoorstel met zich meebrengt. Zo noemde hij de beperking van creatieve en kritische bijdragen aan parlementaire debatten.

‘’Het idee achter dit wetsontwerp lijkt te komen van mensen die bang zijn om leden de ruimte te geven, vrijuit te denken en creatief bij te dragen aan de parlementaire debatten. Het beperkt hen juist, terwijl gezonde creativiteit en constructieve discussies essentieel zijn voor de vooruitgang van ons land en onze democratie. Begin 19e eeuw was al duidelijk dat dwang leidt tot inefficiëntie. En toch willen we nu, in de 21e eeuw, volksvertegenwoordigers terugbrengen naar een situatie, waarin zij niet kritisch kunnen zijn, niet vrij kunnen denken, en onder dreiging van terugroeping moeten functioneren. Dit brengt ons terug in de tijd.‘’

door Orsilia Dinge

 

More
articles