Over ruim vier maanden krijgt de Surinaamse kiezer de gelegenheid om via vrije, geheime en algemene verkiezingen, te bepalen wie het land in de komende vijf jaar zal mogen besturen. De komende verkiezingen zijn voor Suriname heel belangrijk en bepalen, hoe de toekomst eruit zal zien, gezien de zeer aanzienlijke meer inkomsten die uit de olie en gasperiode, zullen voortvloeien. Dagelijks en vrijwel onophoudelijk wordt er over de ‘gouden’ toekomst van dit land gesproken.

Een toekomst die er zeer goed kan uitzien, gezien de grote dollarinkomsten die zullen binnenstromen uit de aardoliesector. Maar we moeten niet slechts kijken naar het grote geld dat in het verschiet ligt. We moeten ons nu reeds ook in hoge mate gaan concentreren over hoe we met dat vele geld gaan omspringen en op welke wijze het gehele land en ook elk individu in dit land, er voordeel van zal hebben.  Voorbeelden zijn er internationaal in voldoende mate om te kunnen weten, hoe een olierijk land kan floreren, maar ook hoe een dergelijk land helemaal naar de filistijnen kan worden geholpen door wanbeleid, corruptie, machtsmisbruik, zelfverrijking van een kleine groep en totale verarming van het overgrote deel der inwoners. Suriname moet daarom lering trekken uit hetgeen in landen als Venezuela en Equatoriaal Guinea is gebeurd, om er slechts enkele te noemen. In Suriname hebben we nu reeds te maken met niet gezonde politieke verhoudingen. Momenteel staan veel politieke partijen lijnrecht tegenover elkaar en is de vuilspuiterij en wel via sociale media, in volle gang. Niet slechts de politieke, maar ook etnische verhoudingen worden aangescherpt en velen denken er niet bij na, wat de desastreuze gevolgen kunnen zijn, indien we doorgaan met deze gevoelige snaren te bespelen en wel op een intensieve wijze. We mogen er geen moment vanuit gaan, dat het allemaal niet zo een vaart zal lopen tussen de verschillende groepen die hun belangen wensen te consolideren en anderen doelbewust trachten te marginaliseren. Een verontrustende polarisatie valt te bespeuren en dat is niet goed voor Suriname. Maar niet slechts in ons land zijn velen verontrust, over wat zich na 25 mei zou kunnen voordoen. Ook het buitenland kijkt met belangstelling toe en dan vooral de grote multinationale entiteiten, die belangstelling hebben voor ons zwarte goud. Multinationals stikken van het geld, maar dat geld is ook gekoppeld aan de vele aandeelhouders en beursnoteringen en men geraakt slechts in een land geïnteresseerd als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan, en de belangrijkste voorwaarden zijn de politieke rust en nationale veiligheid. We kunnen dan ook in het oneindige blijven raaskallen over olie en gas, maar kunnen wel de goede toekomst helemaal in het water gooien, als we uit enge politieke belangen de nationale veiligheid en politieke rust, als irrelevant gaan zien. Zodra die twee zaken door kortzichtigheid en misschien wel politieke stommiteit niet worden gerespecteerd, blijven de investeringen uit of worden voor de zoveelste keer vertraagd. Hopelijk weten onze politici dat heel goed en houden het grotere doel, namelijk de daadwerkelijke ontwikkelingen van land en volk, voortdurend voor ogen.