De regering van de Verenigde Staten heeft naar verluidt, zeer recentelijk een militaire overeenkomst met Trinidad en Tobago gesloten. In deze overeenkomst zou zijn vervat dat het eerstgenoemde land, in tijden van conflict gebruik mag en kan maken van faciliteiten op vooral Trinidad, het eiland dat op nog geen 15 kilometer, verwijderd ligt van de Venezolaanse kust. De VS geven hiermede aan, hun stem nadrukkelijk te willen laten horen in het Caribisch gebied en Latijns-Amerika. Gezien de geografische ligging van Trinidad en Tobago, moet en kan deze overeenkomst zeker gezien worden als een waarschuwing aan de regering Maduro in Venezuela.

Militair strategisch moet deze overeenkomst zeker niet als irrelevant worden gezien, als er militair moet worden ingegrepen tegen het regiem van Maduro in Caracas, zulks vooral gezien de spanningen die fors gestegen zijn tussen Venezuela en Guyana met betrekking tot het Essequibo grensdispuut. De Amerikaanse belangen in Guyana zijn enorm toegenomen, nu de Amerikaanse  multinational ExxonMobil daar aan aardoliewinning doet en dat land daarom bescherming behoeft, indien Maduro zou besluiten, het Essequibo-gebied militair in te nemen. Trinidad ligt zeer strategisch, als er militaire actie tegen Venezuela zou moeten volgen. De Verenigde Staten en ook de Europese Unie, erkennen Maduro niet als staatshoofd van Venezuela, gezien het voor deze landen vast staat, dat Maduro zwaar heeft gefraudeerd bij de recentelijk gehouden presidentsverkiezingen. Niet slechts voor de Amerikanen is thans de ligging van Trinidad van groter belang. Ook voor de grote Venezolaanse bevrijder van Venezuela, Colombia, Bolivia en Ecuador, Simon Bolivar, was Trinidad toentertijd een toevluchtsoord, nadat de grond op het vasteland, hem te heet onder de voeten was geworden. Naderhand keerde hij terug en wist de voormelde landen met militair geweld van het Spaanse juk  te bevrijden.  Maar ook de regeringen in de VS, of die nu een Democratische of Republikeinse signatuur hebben, willen van het regiem onder leiding van Maduro af. Een bewind dat zeer zwaar helt naar Rusland, China en Iran. Ook onder Donald Trump, die begin komend jaar aantreedt als president van de VS, zal het niet anders zijn voor Venezuela onder Maduro. Voorts mag nimmer uit het oog verloren worden dat Venezuela nog steeds de grootste aardolievoorraden op dit halfrond bezit, en dat de Amerikanen er zeker baat bij hebben, dat ook die aardoliebronnen wederom  in hun voordeel   komen te liggen. In de voor ons  liggende maanden en jaren, zal moeten blijken hoever men in het westen wenst te gaan om  de pijnlijke en frustrerende  Venezolaanse angel te verwijderen.