De Vereniging van Economisten in Suriname (VES) heeft de aandacht gevraagd voor een zorgwekkend fenomeen: de toenemende brain drain en de mogelijke oorzaken hiervan, waaronder een verminderde werklust onder bepaalde Surinamers. Terwijl velen hard werken, bestaan er ook signalen dat werkschuwheid bijdraagt aan een verslechtering van de arbeidsproductiviteit. Is het aantrekken van gastarbeiders een mogelijke oplossing voor deze complexe uitdaging? De redactie sprak met enkele prominente leden van de VES, waaronder Steven Debipersad en Winston Ramautarsingh, en verkende alternatieve visies.

Volgens Steven Debipersad, voorzitter van de VES, speelt er in Suriname een dubbelzijdig probleem.

“Enerzijds zien we veel Surinamers die enorm toegewijd zijn en hun best doen, ondanks de economische uitdagingen. Anderzijds kampen we met een groep, die minder bereid lijkt om langdurig en consistent te presteren, wat leidt tot een lagere arbeidsproductiviteit”, aldus Debipersad.

Winston Ramautarsingh voegt hieraan toe, dat culturele en structurele factoren een rol spelen. “Een deel van de werkschuwheid vloeit voort uit een gebrek aan perspectief en onvoldoende waardering voor arbeid. Zonder een stimulerend beleid, blijven deze patronen in stand”, stelt hij.

De brain drain – waarbij hoogopgeleide professionals emigreren naar landen met betere arbeidsvoorwaarden – heeft een negatieve impact op de economie. Debipersad: “We verliezen kritieke kennis en vaardigheden aan het buitenland, wat het herstel en de ontwikkeling van Suriname belemmert.” Deze trend wordt vaak versterkt door de perceptie, dat lokaal werken minder kansen en beloningen biedt. Het idee om gastarbeiders aan te trekken, heeft zowel voor- als tegenstanders. Debipersad benadrukt dat gastarbeiders een tijdelijke oplossing kunnen bieden voor het gebrek aan gekwalificeerd personeel in bepaalde sectoren. “Maar,” waarschuwt hij, “we moeten oppassen dat dit niet leidt tot verdere werkloosheid onder onze eigen bevolking. Het beleid moet gericht zijn op een evenwicht.”

Ramautarsingh is positiever over deze aanpak: “In landen zoals Guyana en Trinidad zien we dat gastarbeiders een essentiële rol spelen in sectoren waar lokaal personeel schaars is. Het kan een impuls geven aan economische groei en innovatie.”

Naast de VES zijn er andere stakeholders met interessante invalshoeken. Werkgeversorganisaties zien gastarbeiders als een manier om snel tekortkomingen op te vullen, terwijl vakbonden waarschuwen voor concurrentie op de arbeidsmarkt. Ook migratie-experts wijzen erop dat integratieprogramma’s essentieel zijn om sociale spanningen te voorkomen. Het vraagstuk van werklust, werkschuwheid en brain drain is complex en vereist een integrale aanpak. Het aantrekken van gastarbeiders kan een oplossing zijn, mits het beleid zorgvuldig wordt afgestemd op de lokale behoeften en sociale dynamiek. De VES roept de regering op om niet alleen in te zetten op tijdelijke oplossingen, maar ook structurele hervormingen door te voeren, die de arbeidsproductiviteit en waardering voor werk verhogen. Brain drain is een uitdaging voor ontwikkelingslanden zoals Suriname, omdat het de nationale capaciteit vermindert en economische groei belemmert.