In Suriname is een groot aantal werknemers uit verschillende landen met verblijfs- en werkvergunningen. Minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AWJ), heeft onlangs vragen beantwoord over de mogelijkheden voor met name Cubaanse migranten om in Suriname te wonen en te werken. Hij benadrukte dat de Surinaamse arbeidswetgeving non-discriminatoir is en van toepassing is op alle werkers, ongeacht hun nationaliteit.

De heer Robert Morales zou u kunnen betitelen als een informele vertegenwoordiger van de Cubaanse gemeenschap of mediator voor Cubaanse migranten. Hij benadrukte zijn rol als iemand die informatie verstrekt en mogelijk zo een brug kan slaan tussen de Cubaanse migranten en de Surinaamse autoriteiten.

In contact met de minister kunnen we hem respectvol aanduiden als de heer Morales, gevolgd door een beschrijving van zijn rol, als:

Morales maakt informatievideo’s voor Cubaanse landgenoten over de migratie naar Suriname. De heer Morales, fungeert zoals informele adviseur en informatieverstrekker voor in het bijzonder Cubaanse migranten.  Morales had de volgende vragen voor de minister van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken.

Wat kunnen immigranten doen die werken en die eigenlijk geen toestemming hebben om in het land te zijn?

Minister AWJ: “Wel, de stappen die men zal moeten ondernemen als men op dit moment zonder legale verblijfsstatus in Suriname is, is om zich aan te melden bij de immigratie om te kijken, hoe men hun verblijf kan legaliseren. Want een verblijfsvergunning, en dus een legale verblijfsstatus is nodig om een werkvergunning aan te vragen in Suriname.

Hoe kunnen ze dat doen, is het verplicht?

Minister AWJ: Zonder een legale verblijfsstatus, kan er geen werkvergunning aangevraagd worden. Dus de eerste stap zal moeten zijn, naar immigratie gaan om te kijken hoe men het verblijf nog kan legaliseren.”

Hebben ze recht op het minimumloon dat is vastgesteld door het ministerie van Arbeid?

Minister AWJ: Ten aanzien van het minimumloon. Laat me er snel aan toevoegen, dat werkgevers vrij zijn om hoger dan het minimumloon uit te betalen, maar beneden het minimumloon, mogen ze niet gaan. Hoger mag altijd. Hebben ze recht op jaarlijks verlof, nadat ze op dezelfde plaats hebben gewerkt?

Minister AWJ: “Wettelijke bescherming bij onvoldoende loon, komt in principe op hetzelfde neer. Migranten hebben dezelfde rechten als Surinamers op de arbeidsmarkt. Dus als er werkgevers zijn die ze onder het minimumuurloon betalen, dan kunnen ze dit rapporteren aan de arbeidsinspectie. Het gaat geen consequenties voor ze hebben, in de zin van, dat er gevraagd gaat worden naar hun verblijfsstatus of werkvergunning. De klacht gaat worden aangehoord en de Arbeidsinspectie gaat dan op onderzoek uit. En indien blijkt dat een werkgever een persoon beneden het wettelijk vastgestelde minimum-uurloon heeft betaald, dan kan de Arbeidsinspectie overgaan tot loonverordening, wat inhoudt, dat het te weinig uitbetaalde loon alsnog door de werkgever uitbetaald zal worden. Indien er een traditie is dat de werkgever betaalt, wat hij of zij wil?’’

Heeft Suriname een wet die mensen boven de 60 of 65 jaar die gehandicapt zijn en niet kunnen werken, beschermt? Om te voorzien in hun gezondheid?

Minister AWJ: ‘’Ten aanzien van sociale zekerheid en ouderenzorg. Nee, er is geen wetgeving die voorziet in een basisinkomen of uitkering voor oudere migranten, zestig jaar en ouder. De voorziening Algemene Oudedagsvoorziening (AOV), is slechts bedoeld voor Surinamers en is niet bedoeld voor migranten c.q. buitenlanders.’’ Migranten die tien jaar verzekerd zijn geweest, hebben hier wel recht op. Asielmigranten die invalide zijn geraakt op het werk, hebben recht op een invalidenpensioen.

Wat kan het ministerie van AWJ doen voor migranten die zonder een legale verblijfsstatus in Suriname verblijven?

“Ik zal deze issue over het legaliseren van hun verblijfsstatus bespreken met het ministerie van Buitenlandse Zaken en Justitie en Politie en ik zal dan in een later stadium hierop terugkomen. Het is een issue. Dat erken ik helemaal. En we moeten toch wel voorkomen, dat mensen door een illegale verblijfsstatus in Suriname, in posities komen, waarbij ze zichzelf niet meer kunnen verzorgen en overgaan tot zaken, die in principe ongewenst zijn in de samenleving. Dus ik kom later hierop terug.