Al sinds jaar en dag schrijven wij over de roofpartijen van Guyanese vissers binnen onze visgronden en die van Frans-Guyana. Maar door tal van schurkerij, corrupte en laakbare belangen van onze eigen mensen, hebben opeenvolgende regeringen nimmer getracht, hier het mes definitief in te steken. Het allergrootste probleem is dat Surinamers – die grotendeels zelf niet vissen – over visvergunningen beschikken en die verhuren aan Guyanezen, die wel vissen en over vissersboten beschikken. Deze Surinaamse visvergunninghouders worden in dollars betaald door de Guyanezen, die dan met hun vergunningen op legale wijze vissen en onze visgronden leegplunderen.

De Guyanese visgronden zijn al jaren geleden leeggestroopt door Guyanezen en daarom moeten ze noodgedwongen oostwaarts varen, om andermans visgronden te plunderen. Geen wonder dat de president van Guyana blijft aandringen op visvergunningen voor zijn landgenoten in onze wateren, terwijl onze Visserijwet het verbiedt dat vreemdelingen over een Surinaamse visvergunning beschikken, Maar de onhebbelijkheid en regelrechte brutaliteit van de visrovers uit Guyana gaat wel mijlenver, omdat Suriname niet in staat is zijn eigen wateren buitengaats en ook in onze rivieren te bewaken en beschermen, en daar hoort de Corantijn nadrukkelijk ook bij. De Guyanese vissers gaan zelfs zover om de netten van Surinaamse vissers te stelen en de laatstgenoemden, buitengaats ook nog te bedreigen. Dat Suriname niets of heel weinig doet om zijn visgronden te bewaken, blijkt ook uit het feit dat Guyanese vissers tot nabij Albina aan wal gaan en daar gewoon ook overnachten, om wekelijks in de nachtelijke uren naar zee te vertrekken en de zoveelste strooptocht te ondernemen. Het is de hoogste tijd dat we daadwerkelijk gaan optreden tegen deze lui en dan wel in samenwerking met Frans-Guyana, dat een departement van Frankrijk is en onder de Europese Unie wet- en regelgeving valt. De Fransen hebben schoon genoeg van al die Guyanese malafide visactiviteiten binnen hun visgronden en verwachten dat Suriname met ze meegaat, in de bestrijding van deze illegaliteit. Suriname heeft nu eigenlijk geen keus, nu het te maken krijgt met een zeer belangrijk lid van de Europese Unie, die orde wenst te hebben in deze zaak.  Onze minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij gaat op korte termijn naar Frans-Guyana om over deze illegale visactiviteiten met de Fransen van gedachten te wisselen en over hoe de bestrijding het best ter hand kan worden genomen. Het is te hopen dat er na goede afspraken met de Fransen, daadwerkelijk actie zal worden ondernomen door deze regering, want ook in haar gelederen zitten er figuren die  hun nyan patu, in de vorm van valuta huurpenningen ontvangen van Guyanese vissers en niet willen verliezen. Dat het hier een corrupt zooitje is weten we allemaal, maar daar houdt men binnen de Europese Unie, geen rekening mede. De EU kan zeker wel met dwangmaatregelen komen als we ons als corrupte maffioso willen blijven gedragen.