We worden er steeds weer mee geconfronteerd: de verhoogde tarieven voor diesel en gasoline bij de pomp. Eerst kwam de verklaring dat de prijs per barrel ruwe aardolie internationaal enorm was gestegen en dat daarom de prijzen bij de pomp, ook verhoogd dienden te worden. Maar de prijzen voor ruwe aardolie schommelen van dag tot dag, maar van een significante stijging in de richting van 100 dollar per barrel, is al enige tijd geen sprake. Maar hier blijven de pompprijzen hoog en van een daling is er vrijwel nooit sprake. En dat komt omdat de overheid haar accijns op brandstof hoog houdt, om zo haar maandelijkse betalingen, te kunnen volbrengen.

Een van de mooie uitvindingen van niet alleen dit kabinet, maar ook van het vorige, en dan wel kort na overname van de NDP-regering in 2010, was de government take op brandstof, mede om FISO 2 te kunnen bekostigen. Ronduit een maatregel in het kader van het linkse populisme om de achterban en loontrekkers binnen het overheidsapparaat, op haar hand te houden. Maar de government take is daarna nooit meer weggegaan en werd tot overmaat van ramp, door de regering Santokhi steeds verhoogd. De verhogingen hadden natuurlijk ook alles te maken met de verdere depreciatie van de SRD tegenover de dollar. De prijs voor brandstof moest marktconform gemaakt worden. Die maatregel werd in overeenstemming met het IMF dan ook doorgevoerd. Brandstof werd vrijwel onbetaalbaar en maakte dat de verhogingen een heel nadrukkelijke inflatoire werking hadden, en een diepe snede maakte in de portemonnee van elke burger, die brandstof nodig heeft. Verhogingen van brandstof werken in elke economie door in de prijzen voor goederen en diensten. En dat merken we natuurlijk bij de jongste verhoging van de government take overduidelijk. Meer geld neertellen voor een liter diesel of gasoline wordt door eenieder die de mogelijkheid daartoe heeft, doorberekend in het stukgoed of de dienst. Maar wie deze meerkosten niet kan presenteren aan de consument, gevoelt de verhoging van de government take wel gelijk zwaar in de portemonnee, omdat alles duurder wordt. De regering knijpt met de verhoging van de government take de bevolking wederom verder uit. En dan te bedenken dat je met je eventuele kleine salarisverhoging er echt niet op vooruit bent gegaan, want de overige bestedingen zijn ook duurder geworden. We hebben het al zo vaak geschreven: de overheid moet het hebben van directe en indirecte belastingen  en een van de belastingen raakt eenieder, die brandstof nodig heeft bij de pomp. Gezien het feit dat ze geen andere manieren heeft om aan meer inkomsten te komen, zal ze wel geneigd blijven het bij de douane en de brandstofpompen te halen. De BTW-inkomsten hebben door de slechte voorbereidingen en doorvoering niet de gewenste en verwachte inkomsten opgeleverd, omdat velen tot op heden niet afdragen. De regering haalt het geld niet waar het daadwerkelijk aanwezig is en dat is bijvoorbeeld in de goudsector en bij de casino’s. Die sectoren wordt een hand boven het hoofd gehouden, omdat daar de vrienden en geldschieters zitten. Het volk wordt dan maar uitgebuit bij de pomp. Triester kan het zeker niet. Ons goud wordt gewonnen en gestolen en de overheid doet niets om deze inkomsten daadwerkelijk naar binnen te halen. Dagelijks draagt men het goud weg naar het buitenland en de autoriteiten kijken doelbewust de andere kant op.