De afgelopen zaterdag stond vrijwel geheel in het teken van de lancering van Suripop-acts top 12 finalisten. Deze deelnemers aan de eindstrijd kwamen op het festival in het Bastion van Commewijne. Kavish Kalka met een bekoorlijke stem, bracht het lied ‘Yu nanga mi’ van componist Clint Fazal Alikhan ten gehore.

“Dit nummer schreef ik voor mijn vrouw, met wie ik al 22 jaar ben getrouwd”, aldus Alikhan. De opbouw van zijn compositie, een melodie die een ritme, structuur en een verhaal vertelt, dat sfeer geeft.

Het lied ‘Tru Lobi’ gezongen door Djoles ‘Djonel’ Damenie en Kennia Domini is van componist Ciciel Lamensie. Het nummer vertaalt de liefde tussen twee zielen en is een ode aan de vrouw. De opbouw van dit lied is rondom een thema en maakt een contrast tussen couplet, refrein en brug (is een deel dat meestal pas na het tweede refrein komt. Het komt maar één keer voor in het lied. Het is als het ware een uitstapje. Het verhaal krijgt nog een extra betekenis of variatie of conclusie).

Componist Roberto Banel was verrassend met zijn liedtekst ‘Ondrofeni’. “Wat ik heb ervaren het afgelopen jaar, ook de fouten die ik heb gemaakt, heb ik neergepend in mijn werk”, aldus Banel. De schrijver improviseert, speelt met woorden, gebruikt beeldspraak en wisselt af tussen specifiek en algemeen. Romario Panka bracht dit nummer ten gehore.

Bryan Muntslag componist van ‘Kow W’ Gwe’, gaat echt voor succes in dit songfestival. Volgens hem geeft zijn nummer inspiratie aan mensen, die in een relatie zijn en in een diep dal. In de opbouw van dit lied wordt de melodie gepresenteerd door Roberto Zeeuw, de tekst vertelt een verhaal en geeft sfeer. Ook wordt met woorden gespeeld en beeldspraak gebruikt.

Met alle songwriters en artiesten op het festival en het grote publiek, is echter geen van hen partij voor Gail Molijn met haar compositie ‘True Yeye Lobi’. Het lied weet het publiek van begin tot eind in extase te brengen. De energie die bij elk optreden van het podium komt, brengt iedereen tot dansen en uitbundig meezingen. Dit lijkt absoluut het hoogtepunt op Suripop 2024, met confetti.

Wie er met de Suripop-prijs vandoor gaat op 3 augustus, weten we nog niet, maar alle composities kun je beluisteren op de radio, televisie of YouTube en dan zelf bepalen wie de winnaar wordt van deze editie.

De Stichting ter Bevordering van Kunst en Cultuur wenst een stevige samenwerking met de media, om Suripop uit te breiden en het bewustzijn binnen de gemeenschap te vergroten. De organisatoren denken ook aan het moderniseren van Suripop. Dat wil zeggen de manier waarop het gebeurt. Zo wil de organisatie dat districtsmensen in groten getale vaker te zien zijn op Suripop.

Dit betekent dat de communicatie niemand mag uitsluiten en zo ontworpen moet zijn, dat het elke potentiële bezoeker boeit. In samenwerking met mediaspecialisten hopen de organisatoren ideeën te kunnen aandragen en het resultaat te kunnen testen.

Het is echter belangrijk op te merken, dat massamedia de communicatie in verschillende vormen moet kunnen aanbieden om tegemoet te komen aan verschillende Surinamers en anderen in de districten. Zoals bijvoorbeeld bij het lanceren van Suripop 2024 een centraal contactpunt te hebben, voor vragen over het festival en de toegankelijkheid van de journalisten die waren uitgenodigd.

Het Suripopfestival heeft een nieuwe look ontwikkeld bij de 22e editie en door de organisatoren geïntroduceerd; waardoor Suripop opnieuw de artiesten uit stad en district in het licht zijn geplaatst en aan het publiek getoond.

Voortst wordt vernomen van Odet Miranda, voorzitster van Suripop, de reden is waarom dit jaar de Suripop-organisatie heeft besloten, met de tijd mee te gaan, en de presentatie van de finale liedteksten heeft plaatsgevonden in het Bastion van Commewijne. Voortaan zal de presentatie van Suripop telkens in een ander district plaatsvinden, “omdat de organisatie meer aandacht wenst te schenken aan de songs uit de districten”, aldus Miranda.

In 2012 werd Suripop bekritiseerd vanwege de afnemende kwaliteit van de inzendingen. De naam van het festival, ‘componistenfestival’, schiep verwarring volgens de toen deelnemende componisten en artiesten uit die periode, omdat de componisten alleen teksten en melodieën schreven, en de rest overlieten aan arrangeurs.