De ouderen onder ons die tijdens de zogeheten revolutie reeds bij de media werkzaam waren, weten nog heel goed, dat wij via het Surinaams Nieuws Agentschap (SNA) werden doodgegooid met propagandamateriaal, afkomstig van Prensa Latina, Granma, IPS, vertaalde stukken van TASS et cetera en dat het aan vooral de schrijvende media niet toegestaan was, berichten te brengen van westerse persbureaus. De linkse figuren van de Vereniging Progressieve Mediawerkers, VPM die zich bij de militairen hadden ingelikt, deden er alles aan om te voorkomen, dat westerse persbureaus hun berichten zouden kunnen doorsturen naar de lokale media.
Toen Associated Press uiteindelijk werd toegestaan, werd het door de linkse rakkers afgedaan als ‘Asociale Press’. Gelukkig slaagde de vrije en onafhankelijke media er na 1991 in, zich los te wrikken van indoctrinatie van de linkse c.q. communistische hersenspoelingspogingen, die toch niet waren geslaagd, en zich steeds vrijer te gaan bewegen, en ook de persvrijheid en vrije meningsuiting werden opgenomen in onze grondwet van 1987 (artikel 19). Maar we zijn nog lang niet veilig en beschermd tegen elementen uit het buitenland, die er alles aan doen, hun niet democratische regiems te propageren en dat wensen te bereiken door anderen te indoctrineren en hersenspoelingen, te doen ondergaan. Wij weten bij deze krant precies hoe het werkt, en daarom waarschuwen wij vooral voor landen die trachten door middel van snoepreisjes en zogeheten trainingsprogramma’s binnen hun propaganda-instituten – die ze onterecht wensen te kwalificeren als nieuwsagentschappen – vertegenwoordigers van mediahuizen uit ons land uit te nodigen, voor bezoekjes aan hun land. Zo een land is de Volksrepubliek China, dat wederom journalisten verbonden aan mediahuizen in ons land heeft uitgenodigd voor een voormeld snoepreisje, met daaraan verbonden trainingen in zijn persagentschappen (lees zeer nadrukkelijk in dit geval propaganda-instituten) met als doel onze mensen te hersenspoelen en het communistische mensenrechten schendende regiem, een beter gezicht te geven. Laten we zaken stellen zoals ze zijn:
China heeft helemaal geen persvrijheid, er heerst geen vrije meningsuiting en degenen die durven zich kritisch uit te laten over de president en het communistische regiem, worden opgepakt en verdwijnen voor langere tijd in zogeheten concentratiekampen. Wanneer Surinamers ingaan op reisjes naar China, moeten ze zich heel goed realiseren, dat ‘voor wat hoort wat’ en dat bij terugkeer, er geen onvriendelijke zaakjes over dat land en vooral het onderdrukkende regiem mogen worden geschreven en gepubliceerd, in welke vorm dan ook. De uitnodigingen aan mediahuizen zijn er zeker op gestoeld, invloed te bewerkstellingen binnen deze mediahuizen en kritiek op het regiem in dat land zoveel als mogelijk te minimaliseren. De zogenaamde trainers waarmede de vertegenwoordigers van onze mediahuizen te maken zullen hebben, zijn allemaal pajongewaaiers van het communitische regiem in Beijing. Het is daarom toe te juichen, dat er nog steeds nuchtere mensen zijn bij onze media, die precies weten waarmede de Volksrepubliek China en haar ambassade hier ter stede doende zijn en die laten zich echt niet omkopen met een snoepreisje, en zullen vooral niet ingaan op indoctrinatie van welk niet democratisch ingesteld regiem dan ook.
