De Nationale Democratische Partij, NDP, een voortvloeisel van de 25 Februari Beweging,  zal naar verluidt op korte termijn bestuursverkiezingen houden om te voorkomen, dat ze niet aan de komende vrije algemene en geheime verkiezingen van mei volgend jaar mag meedoen. De partij zal een reshuffeling binnen het hoofdbestuur moeten ondergaan, nu haar voorzitter en leider Desiré Delano Bouterse, het icoon van de partij, voortvluchtig is na een veroordeling van maar liefst 20 jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf, voor zijn deel in de Decembermoorden van 1982.

De verkiezingen van het hoofdbestuur zullen moeten uitwijzen, wie de positie van Desi Bouterse als voorzitter van de partij, zonder slag of stoot zal kunnen innemen. Wie wordt voldoende gedragen om deze positie te kunnen innemen en wie zal genoeg steun ondervinden van alle structuren in deze partij, om van een volledige invulling van het paarse leiderschap, te kunnen spreken? Vanaf 1987 is het altijd zo geweest dat de NDP Bouterse was en is, en dat Bouterse nog steeds de NDP is en dat niemand anders genoeg leiderschapskwaliteiten en adoratie van de achterban geniet, dan ‘Bouta’. Ook zijn velen van mening, dat de NDP staat en valt met de inmiddels bejaarde leider, van wie slechts heel weinigen weten, alwaar die zich momenteel ophoudt om uit handen van de justitie te kunnen blijven. Toen de NDP 37 jaar geleden werd opgericht, waren de leiders van het eerste uur allemaal rond de 40 jaar. Nu zijn dezelfde leiders seniorenburgers, die maar heel moeilijk het vaandel wensen over te dragen aan de jongeren, die zich wél hebben aangediend voor de opvolging, maar voor een groot deel al teleurgesteld zijn geraakt, omdat de oude rotten hun posities binnen de opperste leiding, maar niet willen prijsgeven.

De NDP-leiding van het moment is vergrijst en er zijn niet veel aanhangers meer die warm lopen; voorfiguren die in de zogeheten revo-periode naar voren zijn geschoten, en nu nog menen te kunnen maken en breken binnen paars. De NDP zal een nieuw hoofdbestuur moeten kiezen, indien ze wenst te kunnen participeren in de verkiezingen. Degenen die deze partij kennen en al decennialang volgen, weten dat het niet om een gewone partij met zuiver democratische beginselen gaat, en dat het militarisme nog steeds levensgroot leeft in de NDP. Een grimmige paleisrevolutie bij het kiezen van een nieuw bestuur, moet daarom niet geheel worden uitgesloten. Ook zijn er familieleden van de voortvluchtige voorzitter, die thans menen op de voorgrond te moeten treden, maar het politieke inzicht en de leiderschapskwaliteiten, ten enenmale ontberen. De partij doet er dan ook goed aan deze elementen op zijspoor te zetten, wil ze niet nog meer schade lijden bij de komende volksraadpleging.