Het wordt steeds duidelijker dat het bij deze regering gaat om een obsessie, die bouw van een brug over de Corantijn, om zogenaamd het grote voordeel voor Suriname en Guyana te accentueren. Waarom men zo graag die brug wenst te hebben, terwijl het land straks, na vier jaar regering Santokhi, nog steeds te maken heeft met vreselijke interne en externe schulden, en we hier daarenboven geconfronteerd worden met een kapotte infrastructuur en die niet kunnen herstellen, weet Joost. Inmiddels is het ook duidelijk geworden, dat niemand dit mega civiele werk wenst voor te financieren, omdat elke financier weet, dat Suriname een kredietwaardigheid heeft van likmevestje, en dat dit land met de huidige inkomsten, niet in staat zal zijn een dergelijke brug binnen een redelijke termijn, terug te betalen.

Maar men wenst toch, dit land op een dergelijke manier te verbinden met een buur, die een aanzienlijk deel van ons grondgebied vanaf 1969 militair bezet houdt en niet bereid is te praten over de teruggave van de zogeheten Tigri Delta. Maar men blijft maar emmeren over de bouw van een brug, omdat het niet alleen een prestigeobject voor het kabinet Santokhi betreft, maar dat het ook een zweem in zich draagt van de zogeheten overfacturering en een rappe verrijking van enkele corruptelingen, binnen het huidige bestel. Het maar aanhoudend blijven drammen op de bouw van een brug, die honderden miljoenen dollars moest kosten, slaat nergens op, als men alleen maar kijkt naar de financieel-economische misère waarin we nog steeds zitten. Een land dat niet in staat is de verarming van zijn volk een halt toe te roepen, een detonerende volksgezondheid heeft, niet in staat is het onderwijs op goed en acceptabel spoor te krijgen en houden, te maken heeft met totale verpaupering, moet nu zeker niet denken aan het bouwen van bruggen, die honderden miljoenen dollars zullen kosten. Geld dat het land niet heeft en daarvoor de zoveelste megalening wenst te plegen, om daarmede nog generaties, financieel te belasten. Men blijft maar focussen op Oil and Gas, terwijl het nog steeds niet 100 procent duidelijk is, wanneer de oliemaatschappijen TotalEnergies en Apache, daadwerkelijk zullen overgaan tot het laten vloeien van het grote geld in de zogeheten FID. We blijven ons maar rijk rekenen, terwijl het niet transparant is wanneer Oil and Gas pas goed van de grond komen. Tot nog toe blijft TotalEnergies dit land een enorme worst voorhouden, en men kijkt zeer waarschijnlijk naar wat er na 2025 in dit land voor politieke coalitionering, zal plaatsvinden. Want niemand stopt zijn geld in een politieke onoverzichtelijke situatie, waarbij de stabiliteit  in het gedrang zou kunnen komen. En terwijl we nog geen 100 procent zekerheid hebben over de FID voor Oil and Gas, blijven we maar luchtkastelen bouwen, en wel in het bijzonder over een brug, die alleen de Guyanezen op korte termijn voordeel zal opleveren. Of is het misschien toch zo, dat we ons groter willen voordoen dan we zijn tegenover die lui daar in Georgetown, die toevalligerwijze nu goud geld verdienen uit de olieproductie van Exxon? Waar de regering Santokhi ook rekening mee moet houden, is de smokkel die zwaar zal toenemen, als een dergelijke brug er eenmaal zal staan. Moeten er nog meer tonnen aan drugs het land worden binnengereden? Het is toch bekend dat Guyana ook een enorm drugshol is en als doorvoerland, een minstens even grote schakel is in de internationale cocaïnehandel. We willen geen beschuldigingen  doen, maar we vinden wél, dat de regering rekening moet houden met de zware criminaliteit, die gretig zal inspelen, indien er een dergelijke grote infrastructurele voorziening komt. Tot op heden en gezien de huidige omstandigheden, is het totaal ongepast om aan een dergelijk zeer onbetaalbaar civiel werk te denken, laat staan beginnen. Maar deze regering heeft een paar stonburiki’s in haar gelederen, die tegen beter weten in, zaken wensen door te drukken, al betekent dat groot nadeel voor land en volk.