WIE VERSTREKTE DE ONTHUTSENDE DETAILS?

Minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie heeft zeer recentelijk en wel op 11 april  jl., tijdens de regeringsvergadering, enkele verbijsterende onthullingen gedaan met betrekking tot de grensoverschrijdende misdaadactiviteiten, waarbij ons land in ernstige mate bij betrokken is geraakt in de afgelopen decennia. De minister deelde mede, dat volgens zijn bekomen informatie, er op jaarbasis tussen de 400 en 600 cocaïnedropping en of landingen binnen onze grenzen plaatsvinden. Dat houdt in dat er per jaar elke dag wel één of twee droppings  of afleveringen per vliegtuig op illegale landingsbanen in het achterland plaatsvinden. Ook is het  inmiddels bij velen bekend, dat in de afgelopen jaren vrij dicht bij de hoofdstad, droppings hebben plaatsgevonden, waarbij de cocaïne gewoon met voertuigen werd opgehaald. De onthullingen van Amoksi in de Raad van Ministers zullen bij velen als een donderslag bij heldere hemel zijn terecht gekomen, maar bij anderen weer niet, daar zijn we heel zeker van. Maar  hoe de minister aan de cijfers van 400 en wel 600 droppings op jaarbasis komt, werd niet meegedeeld. De minister krijgt wegens zijn functie de gelegenheid, bepaalde geheime informatie in te lezen en krijgt ook inlichtingen van de inlichtingendiensten. Ook is het heel goed mogelijk dat buitenlandse mogendheden met zeer geavanceerde radarapparatuur en satellietbeelden, veel meer weten dan meneer Amoksi, maar wel zo sportief zijn geweest hem erop te wijzen, wat er allemaal aan luchtverkeer legaal en illegaal boven ons grondgebied op dag, maand- en jaarbasis plaatsvindt. Het is inmiddels ook bekend dat de Noord-Amerikaanse Drug Enforcement Administration, DEA al aangegeven heeft,  geen heel gevoelige informatie meer te willen delen met leden van het Korps Politie Suriname, wegens de enorme infiltratie van drugscriminelen binnen dit opsporingsapparaat. Ook de Franse  en Nederlandse anti-narcotica-agentschappen, zijn heel terughoudend geworden informatie binnen de drugsbestrijding met ons te delen. Ook de Braziliaanse Federale Politie heeft een heel goed beeld wat zich binnen de Surinaamse grenzen aan cocaïnedoorvoer manifesteert, en geeft derhalve ook niet veel meer door. Het is echter wel mogelijk, dat deze voormelde bevriende landen  voor wat betreft de illegale vliegactiviteiten binnen onze grenzen, heel goed op de hoogte zijn en een tipje van de sluier hebben gelicht en dat weinige aan onze minister van Justitie hebben doorgespeeld. Misschien wel met de bedoeling Amoksi met zijn neus op de feiten te drukken en van hem een reactie uit te lokken, of te kijken of hij daadwerkelijk wél iets zal willen en kunnen doen tegen deze illegale activiteiten, die een grof schandaal zijn voor ons land en Suriname voor de zoveelste keer te kijk zetten en het odium op ons vestigen, dat we niets anders geworden zijn dan een regelrechte narcostaat. Dat er narcodroppings zijn weten we allemaal, maar dat het allemaal zo vreselijk is toegenomen, heeft de minister nu onthuld. Hij zit echter tussen twee vuren en kan ook niet altijd adequaat  optreden, omdat hij zichzelf door zijn regelrechte entourage, lelijk in de vingers zou kunnen snijden. Dat staat voor velen als een paal boven water.

De man moet voor elke stap die hij zet, goed opletten dat hij niet op de tenen van machtiger elementen binnen het huidige politieke bestel gaat staan. De belangen zijn namelijk levensgroot,  maar vernietigen de naam van de Republiek Suriname stelselmatig steeds verder.  Het is ons ook bekend  dat tijdens de regering van Ronald Venetiaan 2005-2010, er een investering werd gepleegd voor de installatie van een modern radarsysteem, dat elke vliegbeweging  binnen onze landsgrenzen zou kunnen registreren  en doorgeven.  Vele maanden lang bleef de apparatuur liggen en het werd voor velen duidelijk, dat er behoorlijk wat tegenwerking was om het radarsysteem operationeel te krijgen. Het is ons eerlijkheidshalve niet bekend of deze apparatuur ooit is opgezet, laat staan in werking is gesteld. Ruim een jaar geleden zette het zeer gerenommeerde Franse blad ‘Le Monde’, Suriname al neer als narcostaat.

‘Le Monde’, dat gezien mag worden als een van de grootste kranten van Frankrijk en in de hoofdstad Parijs verschijnend, gaf in details aan, hoe diep we zijn weggezonken en in de worggreep van de drugsmisdaad zijn beland. Voor de nauwkeurigheid drukken wij dit artikel nogmaals af in deze editie.  Met naam en toenaam vermeldde de krant de namen van Bouterse en Brunswijk bij hun vermeende diepe betrokkenheid binnen de cocaïnehandel en de doorvoer.  Er is sindsdien dus volgens de gegevens van minister Amoksi geen zier veranderd, en wordt nu juist de indruk gewekt dat de frequentie  in de illegale import en doorvoer, alleen aanzienlijk is toegenomen. Amoksi zit met de bestrijding  van deze verderfelijke handel zeker met de gebakken peren en tussen twee vuren. Het buitenland verwacht dat hij iets wezenlijks c.q. zichtbaars doet in het kader van de drugsbestrijding, en  bepaalde lokale politici die in deze handel participeren  en hand- en spandiensten verlenen aan de grensoverschrijdende misdaad, geven voortdurend tegengas, wanneer hij zou willen optreden. Wat we daarom maar al te vaak zien, is dat bolletjesslikkers en kleine koeriers worden aangehouden en opgesloten, maar de grote spelers gewoon buiten schot blijven vanwege hun politieke affiliaties.

Het moet dan ook niet bevreemden dat Amoksi als een kleurloze figuur in de geschiedenis zal worden opgetekend, omdat hij misschien wel als bestrijder van de drugshandel had willen optreden, maar de belangen van kapitaalkrachten hem boven het hoofd zijn gestegen.

‘Le Monde’ waarschuwde een jaar geleden

De meest toonaangevende krant van Frankrijk, ‘Le Monde’, vermeldde precies een jaar geleden over de enorme drugssmokkel,  voornamelijk cocaïne vanuit Suriname naar Frans-Guyana en vervolgens Frankrijk. In dit artikel wist ‘Le Monde’ na langdurig speurwerk nauwkeuring aan te geven, hoe ernstig deze grensoverschrijdende misdaad wel is. Minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie deed deze week een doekje open over de vele drugsdroppingen binnen onze landsgrenzen. Wegens de ernst van deze situatie, drukken we het artikel van ‘Le Monde’ van een jaar geleden nogmaals af.

‘LE MONDE’: SURINAME IS NARCOSTAAT; NOEMT BOUTERSE EN BRUNSWIJK

‘Le Monde’, een gezaghebbend dagblad in Frankrijk, heeft de drugsroute Colombia-Suriname-Frans-Guyana-Frankrijk blootgelegd in een YouTube video: ‘Trafic de cocaïne: enquête sur la nouvelle filière Française en Guyane’. Aangegeven wordt dat Suriname naast de 43 legale, veel illegale landingsbanen heeft – acht nieuwe sinds 2019, voor onder meer drugsdroppingen. “Suriname is een narcostaat”, zegt ‘Le Monde’. Suriname is volgens de krant, een land waar alle legitieme instellingen zijn gepenetreerd door de macht en rijkdom afgeleid van de illegale drugshandel. Volgens de Franse krant belichamen twee mannen dit systeem: ex-president Desi Bouterse en vicepresident Ronnie Brunswijk.

Samen met deskundigen, analyseerde het medium 1.000 satellietbeelden – vanaf januari 2020. Er zijn 64 vluchten geïdentificeerd, waarvan een kwart tijdens de vlucht boven Suriname het signaal uitschakelde. “Maar ze zijn niet helemaal onzichtbaar. Tijdens de vlucht zijn ze gefotografeerd door satellieten, ze laten een spoor achter zoals dit: een rode, groene en blauwe stip op een rechte lijn.” In de video zijn de beelden en het spoor te zien.

Volgens ‘Le Monde’ geeft deze schaal een indicatie van de frequentie van illegale vluchten en de tekortkomingen van de luchtverkeersleiding.

Op 21 december 2022 konden ze zelf een vlak onderscheiden: een landingsbaan. In hun onderzoek koppelden ze veertien vliegtuigen aan het vliegverkeer, op basis van rapporten van de Surinaamse politie.

‘Le Monde’ analyseerde de satellietbeelden van de regio, signalen uitgezonden door het luchtverkeer, en nauwkeurig bekeken rapporten van de lokale politie. Dit helpt te begrijpen waarom Frans-Guyana, een Frans overzees gebied, zich in het hart bevindt van de wereldwijde cocaïnehandel. Via een reconstructie onderzocht de krant toeleveringsketen van Colombia tot Frankrijk. Cocaïne komt uit Colombia, volgens de Verenigde Naties de bron van meer dan 60 procent van de wereldwijde productie, Illegale drugstransporten lopen via containerschepen, vissersboten, kleinschalige semi-submersibles of kleine passagiersvliegtuigen.

Via aanwijzingen van de mensenhandelaars, traceerden de onderzoekers de ladingen van Colombiaanse herkomst. In het videoverslag leggen ze een drugsroute bloot van een Colombiaans kartel dat zorgt voor het drugstransport naar de grens met Venezuela, dat als opslagplaats dient. Van hieruit worden de drugs naar bestemmingen gebracht. Dit tweede deel van de reis wordt gecoördineerd door een Braziliaanse criminele groepering die over een vloot van minstens 51 vliegtuigen beschikte. De smokkelaars lieten papiertjes achter met GPS-coördinaten, in de vorm van een eenvoudige code: het ophaal- en afleveradres. Een locatie van een landingsbaan dicht bij Paramaribo wordt getoond. “Kosten van de bezorgservice naar Suriname: euro 136.000 voor 400 kg cocaïne.”

‘Le Monde’ stelt dat rond Bouterse en Brunswijk een heel crimineel netwerk gecentreerd is. Ze komen beiden met foto’s en hun veroordelingen voor drugshandel in beeld. Ook Joël Martinus ‘Bordo’ komt in beeld als een goede vriend van Brunswijk die in Frankrijk is veroordeeld voor het coördineren van een netwerk van cocaïnesmokkelaars uit Frans-Guyana. Al deze elementen maken Suriname, volgens ‘Le Monde’, tot een ideale transitzone voor de grote smokkelaars. Door de verscherpte drugscontroles in Nederland weken zij uit naar smokkelroutes via zeeroutes met als alternatieve luchtroute luchthaven Félix-Éboué in Cayenne-Frankrijk. Suriname en Frans-Guyana delen een open grens van 520 kilometers. Cocaïne wordt in Suriname gekocht, soms geconsumeerd als bolletjes. Bolletjesslikkers steken de grensrivier over, nemen een taxi vanuit St. Laurent naar de luchthaven Félix-Éboué voor de vlucht naar Parijs. De criminelen sturen per vlucht meerdere drugskoeriers, wetende dat enkelen door de mand zullen vallen en overige veilig de reis maken. Want het aantal politiecontroles is gering door tekort aan manschappen en Cayenne heeft ongeveer tien plaatsen voor medische hechtenis beschikbaar. Per vlucht zitten er naar schatting 50 drugskoeriers. Om te voorkomen dat de bolletjes openbarsten in de maag, zijn ze in meerdere lagen plastic gewikkeld die het maagsap aankan. Voor het smokkelen van 1 kilo drugs, krijgen de koeriers enkele honderden tot 1.500 euro betaald – exclusief hun reis- en verblijfkosten. De krant laat ook enkele rapvideo’s zien waarin de luxueuze leefstijl van succesvolle bolletjesslikkers wordt bezongen. Tussen 2020 en 2022, zijn een burgemeester van een stad, een politieagent en een bekende vakbondsman betrapt op deelname aan deze cocaïnehandel. Sinds 2014 is de hoeveelheid in beslag genomen cocaïne in Frans-Guyana vertienvoudigd; van 100 kg tot 1,6 ton. Tegen 2022 was de cocaïnehandel goed voor ongeveer 20 procent van het totale aanbod in Frankrijk.

Bron: Starnieuws.com

Video: https://www.youtube.com/watch?v=RrPWFACpQBM