De regering kan niet ongestraft door blijven gaan met het verkwanselen van het Surinaamse nationale belang ten gunste van het eigen belang. Vooral in de kwestie van de bouw van de Corantijnbrug blijkt duidelijk dat de regering een eigen-belang-agenda heeft. Bij de discussie over de bouw van de Corantijnbrug afgelopen woensdag in het PALU-centrum liepen de emoties zo hoog op dat er vanuit het publiek werd opgeroepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid. Ook al zou het niet de PALU zijn die deze roep oppakt, hoelang nog zal het duren voordat het er werkelijk van komt? Ook in zaken als bijvoorbeeld het ‘Pan American’ woningbouwproject gaat de graaizucht van onze bestuurders ten koste van middelen die zeer goed besteed hadden kunnen worden in bijvoorbeeld de gezondheidszorg of het onderwijs, of noem maar op.

Corantijnbrug, waarom nu, waarom zo?

Op woensdag 28 februari jl. organiseerde het Beleidsforum voor Internationale Relaties vanuit de PALU een discussie over de bouw van de Corantijnbrug, onder de titel ‘Corantijnbrug, waarom nu, waarom zo?’ Sprekers daarbij waren Dharm Mungra (Constructie en financiering), Kirtie Algoe (Sociologische aspecten) en Ebu Jones (Bekeken vanuit buitenlands beleid). Mede uit de informatie die het sprekerspanel naar voren bracht, kan de conclusie worden getrokken dat de regering in deze bewust bezig is dingen te doen die niet in het nationale belang van Suriname zijn, maar wel in het belang van Guyana. Sinds het voornemen op tafel werd gelegd voor de bouw van deze brug zijn er verschillende kritieken geweest op de manier waarop de zaak werd aangepakt.

Te veel zeggenschap Guyana

Zo wordt het in Suriname aanwezige kader volledig genegeerd. Aangezien de Corantijnrivier volledig aan Suriname behoort, is de brug voor honderd procent Surinaams en hoeft en moet Guyana niet betrokken worden bij allerlei besluiten over ontwerp, inschrijvingen, financiering, beheersvorm, etc. Indien Guyana akkoord gaat met de bouw moet men zich alleen bezighouden met de vraag waar de brug in Guyana aan land gaat en met de bouwwerken die daar nodig zijn. Onze regering doet precies wat niet moet en geeft Guyana zeggenschap in elke stap, elke beslissing. Gegeven de ervaring met de agressieve stijl van Guyana en de uiterst slappe houding van onze ‘topdiplomaten’ in de regering, moeten we er rekening mee houden dat op den duur Guyana de zeggenschap over de helft van de brug en dus ook de zeggenschap over de helft van de Corantijn zal opeisen. Voor bespreking van de kwestie Tigri zal er in dat stadium allang geen ruimte meer zijn.

Landverraad

Het is zonneklaar dat niemand zonder een enorm groot eigen belang zo stom of onhandig kan zijn om een brug te bouwen onder condities waarbij Suriname straks zowel Tigri als de Corantijnrivier geheel of gedeeltelijk kwijt zal zijn aan Guyana. Wat men zich wel moet realiseren is dat het weggeven van de Surinaamse zeggenschap over delen van het grondgebied gekwalificeerd moet worden als landverraad en dat men zich op enig moment daarover zal moeten verantwoorden. Ook dat werd luidkeels vanuit de zaal geroepen.

Burgerlijke ongehoorzaamheid

De PALU heeft deze gedachtewisseling georganiseerd om ervoor te zorgen dat wij niet op een dag wakker worden en horen dat er een deal is gesloten met als resultaat wat hierboven beschreven is. De roep om via burgerlijke ongehoorzaamheid de regering tot andere gedachten te brengen komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Het is een uiting van opgekropte woede, als gevolg van de opeenstapeling van schandalen en de manier waarop het Openbaar Ministerie daarmee lijkt om te gaan, alsof het daar is om het belang van de regeerders te dienen. Het doordrukken van zaken door de regering die duidelijk niet in het belang van de gemeenschap zijn. Die situatie maakt dat mensen zich onmachtig voelen. Bij de PALU vragen wij ons af hoelang dit nog door zal gaan. Wij vrezen dat burgerlijke ongehoorzaamheid inderdaad om de hoek loert. Maar zullen wij daarmee beter af zijn?