In de grote en langdurige droogte hebben we in dit land vaker te maken gehad met het verbranden van huis- en tuinvuil en eveneens met bosbranden. Het in de fik steken van kostgrondjes is een niet onbekend fenomeen in rurale gebieden. Maar wat we thans zien, is aan het extreme toe, namelijk de opzettelijke brandstichtingen in voornamelijk grote rurale streken, met  vaak de bedoeling grootlandbouwarealen open te krijgen. Door de enorme stijging in de brandstofkosten van de laatste jaren, is het voor veel grootgrondbezitters een bijna onbetaalbare aangelegenheid geworden, zwaar materieel te laten aanrukken om te ontbossen, dus wordt gekozen voor de opzettelijke brandstichting in aanzienlijke delen van ons oerwoud.

Het areaal dat men wenst te ontdoen van vegetatie wordt dan platgebrand, met als risico, dat het vuur zich verplaatst naar terrein dat helemaal niet mag worden vernietigd, en niet aan de brandstichter toebehoort. Niet weinigen hebben zich hieraan schuldig gemaakt en zijn geschrokken van de gevolgen die in bepaalde gevallen niet te overzien waren. In Wageningen zien wij thans wat de nadelige gevolgen zijn van grote bosbranden en wat voor slecht zulks voor de volksgezondheid kan opleveren.  De rookontwikkeling die is ontstaan in Wageningen en omstreken, brengt enorm gevaar voor de volksgezondheid van nabijgelegen omwonenden, met zich mee. De enorme rookontwikkeling is momenteel tot in Guyana overgewaaid en zorgt ook daar voor behoorlijk ongerief. Er zijn zelfs stemmen opgegaan, dat de enorme branden in Nickerie zijn aangestoken door lieden die op die manier denken, goedkoper uit te zijn bij de benodigde ontbossing. De rook heeft echter wel zeer nadelige gevolgen voor ouderen en mensen die astmatisch zijn. Een volksvertegenwoordiger entameerde, dat het misschien zelfs verstandig is, deze mensen tijdelijk uit het getroffen gebied te verwijderen. Maar niet slechts in Nickerie woedt er momenteel een bosbrand, of die nu wel of niet opzettelijk is veroorzaakt. Al enige dagen woedt er brand in een deel van het district Commewijne en is de overgewaaide rook vooral in de avonduren merkbaar en voor velen hinderlijk. Het vervelende is, dat op bepaalde plekken men van overheidswege niet kan blussen, omdat er geen toegangswegen naar het gebied zijn dat in brand staat. Ook de bestraffing die staat op de vuilverbranding en het opzettelijk in brand steken van grote arealen zou naar verluidt, zwaar achterhaald zijn en als een lachertje worden aangemerkt. Misschien is het nu de juiste tijd dat de overheid zwaardere punitieve maatregelen treft in het belang van de afschrikking. Doet men niets, dan zullen de bosbranden alleen maar in frequentie toenemen en natuurlijk ook het gevaar voor de volksgezondheid.