Als we in dit land spreken over eerste levensbehoeften, denken de meesten dat we het hebben over voedingswaren die voor eenieder betaalbaar moeten blijven en zijn. Dat ook die levensbehoeften voor velen nog maar nauwelijks te betrekken zijn wegens de sterk gestegen prijzen, weet eenieder, en daar heerst grote onvrede over. Maar staan we er ook bij stil dat er ook andere zaken zijn die betaalbaar voor ons moeten zijn en voor handen moeten blijven?  Zaken als water en elektriciteit waar vrijwel eenieder dagelijks gebruik van moet kunnen maken en ook geleverd moet kunnen worden en wel 24 uur per dag, daar staat men niet bij stil, tot het moment aanbreekt, dat ook daar de klad in komt. De mens kan al decennialang niet meer zonder elektriciteit  in huis en bedrijf en heeft het nimmer gered zonder goed en zuiver drinkwater. En juist daarom moeten deze nutsvoorzieningen zonder enige twijfel gevoegd worden bij de eerste levensbehoeften van de mens, en dus ook van de Surinamer. Maar in de afgelopen jaren hebben we vaker meegemaakt dat de Energie Bedrijven Suriname, EBS, op gezette tijden en dan wel in het bijzonder gedurende de jaren tachtig van de vorige eeuw, niet in staat waren, voortdurend een ieder van elektrische energie te voorzien. Daar is gelukkig in de afgelopen jaren verandering in gekomen en af en toe valt nog voor korte tijd, de stroom uit. Maar een andere nutsvoorziening waar het al enige tijd goed fout mee verloopt, betreft de watervoorziening, verzorgd door de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij, SWM. Al maanden is deze maatschappij niet meer in staat, voortdurend  aanzienlijke delen van de hoofdstad en het district Wanica op tijd van goed drinkwater te voorzien.  Reeds in de maand oktober van het vorige jaar begon de ellende van leveringen van water door de SWM.  Soms dagen achtereen geen druppel water uit de kraan. De afdeling Public Relations van de SWM had steeds weer hetzelfde verhaal, dat door stroomstoringen van de EBS de pompen aan de Van Hattemweg uitvielen en dat dan de druk in de leidingen naar het tussenstation aan het William Kraanplein terugviel en dat het dan uren zoniet dagen kon duren, alvorens de afnemers weer water uit de kraan konden verwachten. Steeds weer  hetzelfde liedje vanwege de voorlichting van de SWM. Begin dit jaar viel de waterlevering in het regeringscentrum van de hoofdstad ook totaal weg en wel voor langer dan 10 dagen. Het enige alternatief om toch nog over water te kunnen beschikken, is thans het kopen van kubieke meters water (1000 liter) voor  SRD 500,- per kubieke meter, en dan wel niet via de SWM maar bij een tussenhandelaar die het water bij dezelfde SWM voor een veel lager tarief per kubieke meter betrekt, en het wel eventjes thuis bij je komt leveren in jouw durotank. Is dit thans de manier waarop men denkt personen en instanties te bestelen?  Als de minister van Natuurlijke Hulpbronnen David Abiamofo op een persconferentie meedeelt, dat  het de SWM 45 SRD kost om een kubieke meter water te produceren, dan nemen wij zonder meer aan, dat het water aan de tussenhandelaar voor nog geen 100 SRD per kubieke meter wordt verhandeld en dat die dan een enorme winst weet te maken bij de leveringen aan personen en instanties, die ernstig verlegen zitten om goed drinkwater, dat tot de eerste levensbehoeften behoort. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat een overheid , want de SWM is een staatsbedrijf, dit gesjacher  toestaat en dat we gewoon grandioos worden bestolen. Hoe is het mogelijk dat een SWM eigenlijk stilzwijgend toestaat, dat derden met drinkwater lopen te sjoemelen en misbruiik maken van de nood waarin bedrijven en personen zijn komen te verkeren?  De overheid dient hier op te treden, want dit is bestelen van de consument  en misbruik maken van een situatie die gewoon voorkomen had kunnen worden, door de SWM de nodige middelen te verstrekken, waardoor ze normaal water kan blijven leveren. Het is toch te zot voor woorden dat de overheid het toelaat dat een bedrijf maar 13 SRD voor een kubieke meter mag vragen, terwijl de bedrijfskosten zo zijn opgelopen dat ze eigenlijk meer dan 40 SRD voor een kubieke meter water, moet kunnen verdienen.  De tarieven moeten drastisch omhoog  om een goede watervoorziening aan dit volk te kunnen blijven garanderen. Laat dat heel duidelijk zijn voor het kabinet Santokhi. Op geen enkele wijze mag een regering sollen met een eerste levensbehoefte als water.  De regering moet ook ingrijpen en verhinderen dat behoeftigen  worden afgeperst door lieden die misbruik maken van een situatie, die nu al langer dan drie maanden voortduurt.