Het ombuigen van het proces van financiële verarming naar hernieuwde stijging van de koopkracht van de gemiddelde burger is moeilijk te realiseren in een klimaat van dyugu dyugu en verdeeldheid. De coalitie die eens uit vier partijen bestond en nu gereduceerd is tot drie partijen, straalt verdeeldheid uit. De uitgetreden partij staat momenteel, na meer dan twee jaar de misstanden en verkeerde beleidsbeslissingen te hebben ondersteund, over diverse onderwerpen lijnrecht tegenover de regeringscoalitie. Anderzijds zijn de overige partijen in de regeringscoalitie niet op dezelfde beleidsgolflengte. Verwerpelijk is dat twee voorzitters van coalitiepartijen nu openlijk en publiekelijk politiekvoering op ras-basis bepleiten. Eén van de partijvoorzitters is zelfs vicepresident van het land. Het is verwerpelijk dat de vicepresident van het land actief bezig is met het aanwakkeren van etnische verdeeldheid binnen de Surinaamse samenleving. Is hij vicepresident alleen voor twee bevolkingsgroepen, of is hij vicepresident voor het hele volk, zoals de Grondwet dit voorschrijft. Etnische polarisatie remt de harmonie binnen onze mooie Surinaamse bromtjie dyari en is een remmende factor voor onze nationale economische ontwikkeling. De VES verwerpt deze etnische polarisatie en het Friends & Familybeleid van de huidige regeringspartijen en de uitgetreden partij.

Positief nieuws

Soms lijkt het erop dat de president er alleen voor staat als coalitieleider. De ene is vertrokken en van de twee anderen hoor je bitter weinig over de economie. Het bereiken van een akkoord met de Oppenheimer bondholders na drieënhalf jaar verdient geen schoonheidsprijs, maar is zeker positief nieuws. De verlossing van Suriname door Standards & Poors uit de Defaultsituatie is een kleine stap in de goede richting.

Met China, onze grootste geldverschaffer, moet nog overeenstemming worden bereikt evenals met een 3-tal internationale banken (ABN-AMRO, Israël Discount Bank en Credit Suisse), met kleinere schulden.

Regeren is…vooruitschuiven

De regering heeft gekozen om het aflossen van de schulden vooruit te schuiven naar de volgende regering(en). Alle hoop is gevestigd op de ‘oliedollars’ om aan de aflossingsverplichtingen te voldoen. Dat zal ook in de toekomst niet uit besparingen bij de Overheid komen. Verwerpelijk is het steeds verder lenen en lenen om de gaten in de Begroting van de nog steeds op grote voet levende regering te dekken. Hoe ironisch is om bijna aan het eind van de regeerperiode maar liefst USD 150 miljoen bij de Inter-American Development Bank (IDB) te gaan lenen om meer transparantie in hun beleid te brengen.

Eindelijk een gedegen Sociaal Programma?

Een maand voor het aantreden van deze regering, had de VES een programma op hoofdlijnen gepresenteerd met de maatregelen die op korte termijn genomen moesten worden, aan de toen vier coalitieleiders. Een week voor hun aantreden heeft de oud-minister van Financiën zijn programma aan de VES gepresenteerd. De VES kon zich voor het overgrote deel terugvinden in de plannen van de oud-minister. Helaas heeft de regering na haar benoeming vrijwel direct gekozen voor een ander financieel-economisch beleid dan wat ze met de VES hadden besproken. Na meer dan drie jaar kunnen vooral de hervorming van het staatsapparaat en het sociaal-programma worden getypeerd als ‘ramp-programma’s’. Hopelijk kan de nieuwe minister van Sociale Zaken binnen redelijk korte tijd een degelijk sociaal programma voor de minderdraagkrachtige burgers uitzetten en uitvoeren.