Suriname bevindt zich nog steeds in een diepe financieel economische crisis. We zijn nauwelijks en met veel ‘’kleerscheuren’’ uit de Covid-19 situatie gekomen en nu in een andere ellende beland. Dit keer trekt de natuur een niet onaanzienlijke wissel op ons voortbestaan. Al geruime tijd hebben we te maken met hoge temperaturen en zeer weinig neerslag. De droogte en de hitte duren nu al maanden voort en hebben tot gevolg, dat  er veel te weinig water is voor landbouwers  om hun gewassen te kunnen voorzien. Zowel in de groot- als kleinlandbouw neemt de verontrusting over de voedselvoorziening en daaraan  gekoppelde oplopende  prijzen toe. De prijzen voor groenten en fruit zijn zeer fors gestegen en voor velen bijna of niet betaalbaar meer. In het binnenland waar veel mensen ook afhankelijk zijn van de aanvoer over water van tal van producten, waaronder zeker voeding, lopen de rivieren droog of is het waterniveau zo gedaald, dat er niet langer over kan worden gevaren. Zelfs bepaalde stroomversnellingen zijn helemaal droog gelopen. Voeding via de lucht aanvoeren is totaal uitgesloten wegens de zeer hoge kosten die de binnenlandbewoners niet kunnen opbrengen. Men vraagt de overheid om assistentie, maar ook die kijkt tegen een zeer hoog kostenplaatje en kan niet rekenen op de lokale vliegmaatschappijen, omdat ze bij deze ondernemingen zwaar in het krijt staat. Deze bedrijven kunnen ook niet langer de overheid subsidiëren en zullen niet bereid zijn voedselvluchten uit te voeren, zonder betaling vooraf. In de rijstsector maakt men zich zeer ongerust omdat ook daar er zeer onvoldoende water ter beschikking is. Ondertussen voeren de waterwegen vanuit de bovenloop te weinig zoetwater aan om het te kunnen aanwenden ter bevloeiing van de akkers.  Binnen de veeteeltsector heeft men ook al weken grote zorgen omdat de koeien niet genoeg gras hebben. Een deel van de weiden is helemaal bruin. Het gras is door de felle zon en de hoge temperaturen helemaal bruin en niet langer eetbaar voor het vee. Ook de pluimveehouders  hebben onvoldoende water en hopen dat het spoedig weer gaat regenen. Maar niet slechts bij ons is het al veel te lang droog en hebben we te maken met te hoge temperaturen. In de Braziliaanse federale staten Amazonas, Rondonia, Para, Maranhao, Mato Grosso, Goias en alle Noordoostelijke staten, heersen er hele hoge temperaturen die vaak de 40 graden Celsius overschrijden. In veel staten wordt er op school gratis water aan de leerlingen verstrekt en zijn de straten leeg, omdat de overheid aanhoudend adviseert zoveel mogelijk binnen te blijven en veel te drinken. Slechts in Santa Cartarina heeft het zeer zwaar geregend en zijn hele gebieden onder water gelopen en  hebben velen hun woningen moeten verlaten. Maar het overgrote deel van dit land heeft te maken met extreme hitte en de nare gevolgen van  wat wordt bestempeld als El Niño. Door de extreme temperaturen  hebben personen en instanties die de beschikking hebben over airconditioners, die aanhoudend aan staan. Dit heeft tot gevolg dat  de elektriciteitsmaatschappijen de noodklok hebben geluid en  nu een beroep doen op de samenleving om minder stroom te gebruiken, omdat het Braziliaanse elektriciteitsnetwerk niet berekend is op een afname van zoveel megawatts. In andere landen op dit halfrond is het niet anders. Vooral in het noorden van dit continent valt er zeer weinig regen en blijven de temperaturen extreem hoog. Volgens de jongste voorspellingen van externe meteorologische instanties, die zich kunnen beroepen op zeer geavanceerde apparatuur, kunnen wij in 2024 soortgelijke klimatologische omstandigheden verwachten. Het kan zelfs nog warmer worden dan dit jaar. Laten wij allemaal hopen dat deze voorspellingen niet juist zijn en dat we beter en koeler weer krijgen het komende jaar.